Venceremos>

Αποκομμένος απ’ όλους κι απ’ όλα σε μαγεμένη τροχιά.
Πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα τίποτα δεν με ακουμπά.
Στον παράξενό μου χρόνο.

Ξέρουμε πως είναι ψέμα, μα ας γίνουμε τα δυό μας ένα
να σ’ αγκαλιάσω να μ’ αγκαλιάσεις, να ξεγελιέσαι, να ξεγελιέμαι
να σ’ αγαπήσω, να μ’ αγαπήσεις, έστω για λίγο, για τόσο δούλι
σαν ζευγαρώνουν δυό βεγγαλικά, μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά,
στων προσώπων μας τις ζάρες.

Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες, δίχως καβάντζα καμιά.
Ντύθηκε η μέρα τα ρούχα της νύχτας και η ψυχή μου πηδά,
στου απέραντου την ψύχα.

θες ν’ αγγίξεις την αλήθεια, για βγες απ’ έξω, απ’ τη συνήθεια.
Σύρε κι έλα να με λούσεις κι ας είμαι της καθαρευούσης.
Να σ’ αγαπήσω, να μ’ αγαπήσεις, έστω για λίγο, για τόσο δούλι.
Δρεπανοφόρα άρματα περνάν, στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν,
ασυγκίνητο σ’ αφήνει.

Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα, θωρακισμένε καιρέ.
Με μια πικρή, παγερή τρυφεράδα σε θυσιάζουν μωρέ
μ'αυταπάτες πια δεν έχω.

Ξέρουμε πως είναι ψέμα, μα ας γίνουμε τα δυό μας ένα.
Δες θα φτιάχνουμε στιχάκια, να περπατάν σαν καβουράκια.
Πλάγια και ακριβά τα χάδια, φως αχνό μες τα σκοτάδια.
Μ’ ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ, στο μαγγανοπήγαδο της ήττας μου περνώ.
Venceremos, Venceremos

Στίχοι μουσική: Νικόλας Άσιμος

Ξεκινάω κι εγώ το δικό μου blog κι ελπίζω να βρεθούν κάποιοι που να θέλουν να μιλάμε. Είμαι ανοιχτός σε προτάσεις για θέματα και σε συζητήσεις πέρα από τα δικά μου post τα οποία ευελπιστώ να γίνουν η αφορμή για κάποια μικρά ή μεγαλύτερα ταξίδια.....