Monday, August 07, 2006

Whatevah...

Είμαι στη δουλειά. Τα αρκουδίσιον είναι παλιά και λιώνουμε στη ζέστη. Βαριέμαι αφόρητα μιας και είναι νεκρή περίοδος και δεν έχω να κάνω τίποτα. Ο ΟΗΕ παίρνει την κατάσταση στα χέρια του και οι μεγάλοι συμφωνούν για κατάπαυση του πυρός. Αρχίδια μάντολες....δώσανε στο Ισραήλ όσο χρόνο ήθελε να κάνει ό,τι έπρεπε να κάνει και τώρα και καλά έχουν αγανκτήσει και δεν πάει άλλο αυτή η σφαγή και λοιπές μούφες. Εν τω μεταξύ κάθε μέρα που περνάει σκοτώνονται άνθρωποι. Επίσης με το απεμπλουτισμένο ουράνιο που έχουν οι κεφαλές των πυραύλων για καλύτερη διεισδυτικότητα θα πεθάνουν από καρκίνους πολλοί ακόμη στο μέλλον και πολλοί θα γεννηθούν με δυσπλασίες και άλλα...
Δε γαμείς δεν τρέχει και τίποτα εμείς θα πάμε για μπάνια....
Και να μην πάμε δε θα γίνει κάτι έτσι κι αλλιώς. Όταν σκοτώνουν το γείτωνα και δεν κάνεις τίποτα έρχεται κάποια στιγμή η σειρά σου να σε σκοτώσουν και κανείς γείτωνας δεν κάνει τίποτα....Είναι ο νόμος της ιστορίας του ανθρώπου αυτός.
Έτσι για πλάκα να αναφέρω κάτι που διάβασα από τον Chomsky....: Όταν δικάζονταν οι Ναζί για εγκλήματα πολέμου πολλές από τις κατηγορίες ανασκευάστηκαν ή πήραν ελαυρύτερη μορφή (μέσω διαφορετικής διατύπωσης) καθώς τα ίδια εγκλήματα πολέμου είχαν διαπράξει και οι Σύμμαχοι και άρα έπρεπε να κάτσουν και οι ίδιοι στο σκαμνί και κατόπιν στο ικρίωμα....
Έχουν πλάκα οι ανθρώπινοι νόμοι γιατί ουσιαστικά δεν είναι η επιβολή του δικαίου πάνω στο άδικο αλλά η επιβολή του ισχυρού στον αδύναμο.
Έχει κάτσει κανείς από σας στο σκαμνί του δικαστηρίου? Νιώθεις αδύναμος και ξαφνικά συνειδητοποιείς πως όλοι σε θεωρούν εξ'αρχής και de facto ψεύτη....άρα ο λόγος σου δεν έχει και πολύ σημασία....Και πως μπορείς να ξεμπλέξεις από αυτή τη δύσκολη κατάσταση?
Μα φυσικά να τους επιβεβαιώσεις λέγοντας τα ψέματα που σε δασκαλεύει να πεις ο δικηγόρος....Το άγαλμα της δικαιοσύνης είναι γεμάτο κουτσουλιές από τα περιστέρια-ανθρώπους που ασχολούνται μαζί της και κάθονται στο κεφάλι της......
Θα κάτσουν ποτέ στο σκαμνί οι υπεύθυνοι για γεννοκτονίες και υποκίνηση αμέτρητων βίαιων και αιματηρών πολέμων ανά τον κόσμο Αμερικανοί? Χλωμό για το άμεσο και μεσοπρόθεσμο μέλλον. Οι Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί, Πορτογάλλοι κλπ που με τις αποικίες σκοτώσανε κόσμο και κοσμάκι κάτσανε ποτέ σε κανένα σκαμνί? Δε νομίζω....
Γιατί συνεχίζουμε να δίνουμε το χρίσμα να μας κυβερνάνε τέτοιοι ψεύτες, υποκριτές και κερδοσκόποι εραστές της εξουσίας? Ούτε αυτό το ξέρω ούτε μπορώ να το καταλάβω...
Το σύστημα έχει κερδίσει και έχει μάθει πολλά στη διάρκεια της ζωής του που αριθμεί αρκετούς αιώνες. Μαθαίνει συνεχώς ακόμη και τώρα. Βάζει monitors παντού και καταγράφει τα πάντα με δυνατότητες ανάλυσης που πριν από μερικές δεκαετίες δε θα μπορούσε να φανταστεί κανεις.....Ακόμη κι εμείς οι "bloggers" έχουμε το monitor μας....
Είμαι παρανοϊκός επειδή παρανοϊκοί είναι και οι καιροί.....(σαν 50αρης ακούγομαι δυστυχώς....)
Μας εξοικιώνουν με ταινίες και reality shows για να δουν πως λειτουργούμε υπό παρακολούθηση εν γνώσει μας και εμείς ψηφίζουμε ανέμελα πληρώνοντάς τους από πάνω....
Μας εξοικιώνουν όπως αφήνουμε ένα ποντίκι να εξοικιωθεί με τη φάκα για να μπει μόνο του μέσα να πιάσει το τυράκι και να πεθάνει....
Μας εξοικιώνουν ώστε να κάνουμε τα πάντα για μια καλή αμοιβή προς το παρόν και αργότερα και εθελοντικά.
Στο fear factor βάζουν ανθρώπους να κάνουν ό,τι αηδία μπορεί να φανταστεί ο αρρωστημένος τους νους με αμοιβή από κάποιες χιλιάδες έως ένα εκατομμύριο δολάρια.....
Το επόμενο θα είναι ένα reality με ανθρώπους που αυτοκτονούν live! Θα σπάσει κάθε ρεκόρ θεαματικότητας είμαι σίγουρος.
Σιγά σιγά μας μαζεύουν σαν πρόβατα σε στάνη και αφού μας πάρουν ότι χρήσιμο έχουμε θα μας πάνε προς το σφαγείο.....Για να βγει το επόμενο είδος προβάτων όπως θα το εχουμε κατασκευάσει εμείς ώστε να ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες.....
Ρε μπας και χαραμίζομαι και πρέπει να γράψω κανά βιβλίο επιστημονικής φαντασίας?
Πέστε καμιά άποψη να περάσει η μέρα αδέρφια.....

2 Comments:

Blogger heinz said...

Λοιπόν, γι' αυτά που λες σε σχέση με την κοινωνία του fear factor (τι αίσχος!!) υπάρχει ένα ωραίο μυθιστόρημα του Stephen King, που τόγραψε πριν χρόνια σαν Richard Bachman. Λέγεται "Ο Δρομέας".
Απίστευτα καλό.
Δουλειά του εβδομήντα-τόσο...

Στο τέλος ο ήρωας, βουτάει ένα επιβατικό αεροπλάνο και πέφτει πάνω στον ουρανοξύστη.
Το εβδομήντα-τόσο τόγραψε, ε;

13/8/06 00:23  
Blogger it is said...

Καταρχάς ήμουν σε διακοπές την περασμένη βδομάδα και γι'αυτό δεν έγραψα κάτι. Ήμουν στη Νίσυρο και πέρασα πολύ καλά (αν κάποιος διερωτάται :p).
Σεραφίνα το nick μου το διάλεξα γιατί κόλλαγε με το "said" που βγάζουν από default τα blogs οπότε όλο μαζί βγαίνει "It Is said"....μου φάνηκε έξυπνο όταν το σκέφτηκα....
Τι εννοείς μέχρι τη μέση καλά το πήγαινα αλλά μετά ξέφυγα? Που έχεις ενστάσεις να το συζητήσουμε?
Γράφω και σε άλλα blogs απλώς γράφω μόνο αν έχω κάτι να πώ και κυρίως συμμετείχα στο blog του Νίκου Δήμου αλλά τελευταία τα θέματα ήταν εκτός των ενδιαφερόντων μου οπότε δεν έγραφα (πχ γιατί άλλαξε ξενοδοχείο κλπ....).
Τον heinz τον ξέρω από εκεί. Δεν έχω βλέψεις να αποκτήσει το blog μου τεράστια δημοτικότητα και συμμετοχή αν και δε θα είχα πρόβλημα να συμβεί αυτό, απλώς δεν το κηνυγάω....
Heinz τον έχω διαβάσει τον δρομέα και έχει γίνει και ταινία με τον Σβαρτζερμπούργκερ τον Άρνι (δεν την παλεύω να γράψω το όνομά του με λατινικούς χαρακτήρες :p)
Βέβαια η ταινία καμία σχέση δεν είχε με τη δύναμη του βιβλίου (κλασσικά).
Πριν μερικά χρόνια έπαιζε ένα τηλεπαιχνίδι που μετράγαε τους σφυγμούς των διαγωνιζομένων αν θυμάσαι και μου είχε κάνει αμέσως σύνδεση με το δρομέα....

22/8/06 11:19  

Post a Comment

<< Home

eXTReMe Tracker