New Day....

Ξημέρωσε μια καινούρια μέρα..... όλα είναι τόσο όμορφα και διαφορετικά!
Ε? Ρε τι μαλακίες λες? Είσαι σοβαρός?
"Αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα" "Ζήσε την κάθε μέρα σα να είναι η πρώτη /τελευταία μέρα της ζωής σου" "Άδραξε τη μέρα!"..... Άδραξε τα παπάρια μου και σταμάτα να αναπαράγεις μαλακισμένες εκφράσεις.... Suck my balls and call me tender...
Χτες όπως κάθε Τρίτη ήμουνα στο κέντρο.... Περπατάω και χαζεύω ανθρώπους (that is όταν δεν προχωράω με σφιγμένα δόντια στραβωμένος με κάτι, ή στεναχωρημένος από κάτι ή κάποιον). Οι φάτσες με τρομάζουν... Με τρομάζει το εξής συγκεκριμένα: Ας πούμε πως όπως περπατάω μου συμβαίνει κάτι κακό... πέφτω κάτω και χτυπάω άσχημα, με πιάνει ένα έμφραγμα, τρώω μια γλάστρα (μια γάστρα θα ήταν καλύτερα αλλά τέσπα...) στο κεφάλι ρ'αδερφέ! Αυτές οι ηλίθιες ή εξαθλιωμένες φάτσες θα είναι οι μοναδικές στις οποίες μπορώ να βασιστώ να με βοηθήσουν στην ανημπόρια μου! Holly fucking shit! I better be extra careful! Ακόμη περισσότερο όταν αυτές οι φάτσες σέρνουν κι ένα καημένο κουτσούβελο από το χέρι.... Στη σκέψη πως θα μπορούσα να έχω γεννηθεί σε μια τέτοια οικογένεια θέλω να ουρλιάξω βοήθεια.... Γάμησέ τα...
Χτες ακυρώθηκε μια συνάντησή μου.... Το σκεφτόμουν στο δρόμο..... Είχα στείλει κάτι mail έγινε ένας ψιλοχαμός..... και μετά έμεινα μαλάκας με το τελευταίο mail που μου ήρθε... (τ'ακούς παπάροβιτς?) Έκατσα και έγραψα μια απάντηση αρκετά μεγάλη.... στο hotmail δεν κρατάω τα sent... και κάτι μου λέει πως έσβησες το mail πριν το δεις γιατί είσαι ένα εντελώς ηλίθιο πλάσμα όταν νευριάζεις.... Και κάτι μου λέει πως θα νευριάσεις πάλι.... τουλάχιστον μην το δείξεις από εδώ και καρφωθείς... δε θα φταίω μετά αν καρφωθείς. Τέσπα.... Μου τη σπάει η σκέψη πως δε διάβασες τι σου έστειλα γιατί είμαι σίγουρος πως θα καταλάβαινες και θα σου άρεσε... Τι να κάνεις... τώρα δεν παίζει να τα ξαναγράψω αυτά που έγραψα.
Πάω σε ένα net cafe... Γεμάτο πιτσιρικάδες και μερικούς λιγότερο πιτσιρικάδες, που ουρλιάζουνε και βρίζονται μεταξύ τους για το ποιος είναι πιο άνοιωθο noob και ποιος πιο gosas.... (noob = newbe = αρχάριος, gosu = nickname ενός gamer που ήταν κορυφαίος και έκτοτε οι καλοί παίκτες λέγονται και gosu/γκοσάδες).
Κάθε μέρα γεμάτο το cafe, από τα ίδια πάνω κάτω άτομα... Γιατί σκατά δεν παίρνουν ένα pc με δόσεις? Δεν έχω ιδέα...
Κοιτάω τα mail μου... δεν έστειλε τίποτα... Τι μαλακισμένο παιδί.... :(
Το πιο δύσκολο πράγμα που μπορείς να με βάλεις να κάνω, είναι να προσπαθήσω να αποδείξω πως δεν είμαι ελέφαντας... Δεν την παλεύω.... Αν μερικά πράγματα για μένα είναι εντελώς προφανή και δεδομένα, δε μπορώ εύκολα να επιχειρηματολογήσω γι'αυτά.... Περιμένω από τον άλλον μια ελάχιστη "καλή πίστη" ρε πήστη μου!
Φεύγω από το net cafe... Πάω στη δουλεία που έχω να κάνω... Προχωράω με σφιγμένα τα δόντια και σκυφτό κεφάλι... Δε σκέφτομαι, είναι μια διαδρομή που βάζω αυτόματο πιλότο. Την έχω κάνει τόσες φορές που χρειάζεται ένα ελάχιστο μέρος του μυαλού μου να σκέφτεται για να με πάνε τα πόδια μου εκεί που πρέπει... (απ'ότι φαίνεται μαλάκα το ίδιο ελάχιστο μυαλό χρειάζεται για να γράψεις τις μαλακίες που γράφεις....).
Μπαίνω στο μετρό... σε 10 λεπτά θα χτυπάω το γνώριμο κουδούνι..... Θα βγει η γνώριμη φάτσα, ελπίζω να μην πρέπει να μαλώσω πάλι με τη γνώριμη φάτσα.... δεν έχω τα κουράγια σήμερα :S Πρόσωπα μάσκες στο βαγόνι, κάνουν όλοι πως κοιτάνε στο άπειρο.... Αλήθεια τα βαγόνια του τρένου είναι γεμάτα εκκεντρικούς επιστήμονες που κοιτάνε στο άπειρο και ταξιδεύουν με σκέψεις άπειρης σημασίας για το μέλλον του κόσμου αν κρίνω από τη σοβαρότητα του προσώπου τους...
Κοιτάω τα βυζιά μιας γκόμενας από την ανάκλαση του ειδώλου της στο τζάμι.... χεχεχε βάζω το ύφος σοβαρός επιστήμονας.... και ξεχνιέμαι για λίγο χαζεύοντας την αβυσσαλέα χαράδρα. Γαμώ την τύχη μου έφτασα....
Ανεβαίνω σκάλες... Περνάω φανάρια.... Κοιτάω κανά κώλο.... Πολυκατοικία... Κουδούνι.... Τζιζζζζ της πόρτας.... Σπρώξιμο.... (γαμώ την πουτάνα μου τι βαριά πόρτα είναι αυτή..... arghhhh) Ασανσέρ..... Δεύτερο κουδούνι... Γνώριμη φάτσα.... -Καλησπέρα -Καλησπέρα....
Κάνε να μη μαλώσω με τη γνώριμη φάτσα δε θα την παλέψω σήμερα.....
Καλημέρες....


PS Τελικά η μαλακία φέρνει έμπνευση... όπως και οι μαλακισμένοι καυγάδες.... Όπως και οι μαλάκες που δε με καταλαβαίνουν.... Όπως κι εσύ (ξέρεις εσύ..... άμα έσβησες το mail γαμιέσαι.... aaaarghhhhhh)