Captain Planet

Οκ επειδή αισθάνομαι πως είμαι ο μόνος τραγικός που έχω δει το παιδικό Captain Planet... ας δώσω μερικά στοιχεία για το background του παιδικού.... Ήταν ένα παιδικό με περιβαλλοντολογικές ανησυχίες... late 90's στο οποίο 5 παιδιά από τις 5 Ηπείρους (σας χτυπάει καθόλου ο συμβολισμός στη μάπα?) πήραν από ένα δαχτυλίδι ο καθένας (καμία σχέση με τον Άρχοντα.... δεν ήταν τσι μοδός τότε) με σκοπό την προστασία του πλανήτη κυρίως από περιβαλλοντολογικές καταστροφές.... Τα δαχτυλίδια είχαν την ιδιότητα να ελέγχουν στοιχεία της φύσης, όπως ο αέρας, το νερό, η φωτιά, η γη και 1 ακόμη που δε θυμάμαι....
Ok, here comes the catch... όταν τα πράγματα ήταν πολύ σκούρα οι παίδες ένωναν τις δυνάμεις των δαχτυλιδιών και (όχι δεν έφτιαχναν ένα άλλο δαχτυλίδι μαλάκα, λίγη φαντασία ffs) έβγαινε ο Captain Planet... (ναι από αυτόν πήρε το όνομα η σειρά που το κατάλαβες ρε θηρίο?) Ο οποίος ήρωας έκανε παπάδες, έλεγχε όλα τα στοιχεία της φύσης και γενικώς συνδύαζε όλες τις δυνάμεις των παιδιών, έχοντας ελάχιστα τρωτά στοιχεία καθότι τα παιδιά από μόνα τους μπορεί να είχαν αδυναμίες, όπως και οι δυνάμεις τους (πχ στη Σαχάρα δεν έχει και πολύ νερό για να ελέγξεις....), όμως το ένα συμπλήρωνε το άλλο και έτσι ήταν ένα αχτύπητο ομαδάκι... Γιατί σας ζαλίζω τα παπαράκια με μία προφανώς όχι και τόσο δημοφιλή περιβαλλοντολογική παπαριά?
Θέλω να πάω από την ένωση των δαχτυλιδιών, στην ένωση ανθρώπων, όχι με τα δεσμά του γάμου απαραίτητα, ούτε την ένωση στο κρεβάτι, το τραπέζι της κουζίνας, το πάτωμα, το πίσω κάθισμα του αμαξιού κλπ. Γενικώς την ένωση των ανθρώπων και τη δημιουργία μεταξύ των (ανθρώπων...) σχέσεων.
Επιτρέψτε μου εδώ μια γενίκευση, η οποία όμως είναι μια αρκετά καλή προσέγγιση της πραγματικότητας imho πάντα... Υπάρχουν δύο ειδών σχέσεις ανθρώπων:
Α) Οι σχέσεις στις οποίες 2 ή περισσότεροι άνθρωποι ενώνουν τις δυνάμεις τους.... και
Β) Οι σχέσεις στις οποίες 2 ή περισσότεροι άνθρωποι ενώνουν τις αδυναμίες τους.

Καλό είναι να κάνουμε σχέσεις μεταξύ μας στις οποίες να μη γλύφει ο ένας τις πληγές του άλλου και να συμφωνούμε στο πόσο καημένοι είμαστε, πόσο άδικη είναι η κοινωνία, πόσο άτυχοι είμαστε και μπουχουχου
Δε συνεχίζω γιατί μόνο κλισέ μου έρχονται κατά νου ως συνέχεια και βαριέμαι να τα γράψω.... I hope you all got the point.