I am back!

Από την Πέμπτη το απόγευμα και ως την Κυριακή ήμουν στο Αγ. Όρος.... Γι'αυτό και δεν έδωσα και πολλά σημάδια ζωής.... Από την ώρα που ξεκίνησα το ταξίδι προς τα εκεί μου έρχονταν ιδέες για ποστ και έλεγα στον εαυτό μου να φτιάξω μια σειρά με 2-3 post στα οποία να περιγράφω την όλη φάση.... Τελικά και αφού ξεκίνησα να γράφω δε μου βγήκε... Μακάρι να είχα πάρει ένα laptop να τα γράφω με το που μου έρχονταν οι ιδέες, αλλά δεν έπαιξε κάτι τέτοιο...
Επίσης για την όλη φάση είχα κάποιους ενδοιασμούς μιας και κυκλοφορούν πολλοί μαλάκες εκεί έξω, τόσο θρησκόκαυλοι, όσο και αντιθρηκόκαυλοι και δεν είχα καμία όρεξη να αρχίσει ο καθένας τους να γράφει τις μαλακίες του. Είχα σκοπό να κόβω τυχόν μαλακισμένα comments αν έκανα τελικά αυτή τη σειρά ποστ, κάτι που γενικώς έχω σα στόχο να μην κάνω ποτέ (δηλαδή δε θέλω να κόβω comments όσο μαλακισμένα και να είναι).
Για να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα δεν πιστεύω στον Θεό, ούτε πιστεύω σε καμία ανώτερη δύναμη γενικώς, πέρα από την ανώτατη δύναμη της ηλιθιότητας.... Επίσης δεν είμαι καβατζόπουστας αγνωστικιστής που θέλει να έχει την κωλάρα του απ'έξω σε κάθε περίπτωση, είτε υπάρχει ανώτερη δύναμη, είτε όχι.... (δεν υπάρχει λέμε....)
Όμως για δικούς μου λόγους σέβομαι τη θρησκεία, όπως και την ανάγκη των ανθρώπων να πιστεύουν σε μια ανώτερη δύναμη ό,τι ονομασία και να της δίνουν. Τη σέβομαι και δε μου αρέσει να χλευάζω καμία θρησκεία, όσο παράλογη ενδεχομένως μου φαίνεται εμένα. Επίσης εκεί που πήγα, είδα μερικούς ανθρώπους να έχουν αφιερώσει τη ζωή τους ολόκληρη στην πίστη και τη θρησκεία και παράλληλα να ασκούν τον εαυτό τους με πολύ κόπο και προσπάθεια. Δεν το κάνουν για να ξεφύγουν από κάτι... Αυτοί που πάνε να μονάσουν για να ξεφύγουν από προβλήματα, σύντομα επιστρέφουν στα "κοσμικά". Αυτοί που κάθονται, γουστάρουν και πιστεύουν σε αυτό που κάνουν και το κάνουν με τρόπο και νοοτροπία καθόλου στενόμυαλη (δε μιλάω για όλους βεβαίως, αλλά για τους σωστούς. Τους άλλους που δεν είναι σωστοί δεν τους λαβαίνω υπ'όψην μου....) και δεν μπορώ παρά να πω πως τους σέβομαι. Δεν το περίμενα και δε θα το δεχόμουν αν δεν έβλεπα από κοντά πως ζούνε, πως είναι τα πρόσωπά τους, πως συζητάνε και πως χαμογελάνε και εκπέμπουν τα vibes που εκπέμπουν....
Μίλησα με 2-3 μοναχούς, μίλησα και με τον ηγούμενο (ο καθένας μπορεί να τον βρει και να του μιλήσει...). Ο Ηγούμενος είναι απίστευτη μορφή.... Έχει δει τόσο κόσμο που με μια ματιά σ'έχει κόψει. Μοιάζει με αρχιμάγο, με αγαθό γεράκο και η παρουσία του σε ηρεμεί και σε κάνει να μη θες να δείξεις κάτι άλλο από αυτό που νοιώθεις αυτή τη στιγμή.... Μπορώ να πω πως έχει και πολύ υπομονή γιατί άκουσε τα χειρότερα από μένα.... και απλώς γέλαγε, όχι κοροϊδευτικά ή κάτι, γέλαγε γιατί γούσταρε. Έπιανε τα αστεία μου κανονικότατα και το διασκέδαζε. Ελπίζω να είναι καλά για πολύ καιρό ακόμη γιατί πραγματικά μου φάνηκε πολύ καλός άνθρωπος και με πολλές γνώσεις και πολύ όρεξη να προσφέρει και να δουλέψει για την ομάδα και όχι για την πάρτη του...
Συνειδητοποιώ πως ακούγομαι περίεργα, πως μπορεί και να μην έχουν κάποια συνοχή αυτά που λέω, αλλά δεν είπα ποτέ πως είμαι και ο καλύτερος συγγραφέας :P
Τέσπα. Αυτό που κρατάω από το ταξίδι, είναι η συνειδητοποίηση πως μπορούμε να ζήσουμε κανονικότατα και ευτυχισμένα με πολύ λίγα πράγματα, πως μπορούμε να πιστεύουμε κάτι με πάθος χωρίς να γινόμαστε στενόμυαλοι μαλάκες και πως μπορούμε να είμαστε καλοί με τους γύρω μας και αυτό με τον έναν ή τον άλλον τρόπο γυρνάει πίσω....
Όντας και αρκετά ανώμαλος τύπος, διαπίστωσα επίσης πως ένα κοινόβιο αποτελούμενο από ανθρώπους με σωστή νοοτροπία, μπορεί να λειτουργήσει θαυμάσια και αυτόνομα, χωρίς ανάγκες καταγεγραμμένων νόμων, χωρίς γκρίνιες και αιώνιους "ριγμένους", χωρίς λογοκρισία, μίση, κόμπλεξ, μικροψυχίες, πισόπλατα μαχαιρώματα, άγχος..., ..., ....., .... Με λίγα λόγια όλοι εμείς οι έξυπνοι τύποι μαλακιζόμαστε χωρίς λόγο όταν όλα είναι πολύ, μα πάρα πολύ λέμε, απλά.
Οκ η μόνη μαλακία είναι πως το μέρος είναι τίγκα στα καυλιά :P Θέλει κυριολεκτικά αρχίδια για να πας εκεί.... (γυναίκες δεν επιτρέπεται να πάνε ως γνωστόν)
Btw όταν στις 5 το πρωί και βρισκόμενος στο μέσον μιας λειτουργίας σε ένα καθόλα ιστορικό μοναστήρι σκέφτεσαι πως είσαι στο μπάνιο με γκόμενα και τρίβετε ο ένας τον άλλον με αφρόλουτρα, με τα κορμιά να γλιστράνε και αυτήν την απίστευτη αίσθηση μαλακού δέρματος κάτω από τα χέρια σου και το καυλί σου φτάνει στο κούτελο.... είσαι ελαφρώς άρρωστος.... (οκ είναι η μόνη φάση που ντράπηκα και ένοιωσα πολύ αμαρτωλός, αλλά τι να κάνω...)
Επίσης αν είσαι συνεπής άθεος είναι απίστευτα περίεργο να έχεις μια ολόκληρη εκκλησία να σε κοιτάει στραβά επειδή δεν κάνεις ποτέ το σταυρό σου παρόλο που μια ολόκληρη εκκλησία κάνει ακριβώς αυτό.... Μπορεί να ήταν και η ιδέα μου βέβαια... dunno.

PS Μαλακισμένα σχόλια σε αυτό το post θα σβήνονται.... Μόνο για αυτό το post.
PS2 Αν θέλετε μια σοβαρή πληροφόρηση, αλλά και συζήτηση σε θέματα που άπτονται του Αγ. Όρους, μπορείτε να πάτε σε αυτό το site.