Starfucks...

Μετά από καιρό επιστρέφουμε στην κανονική λειτουργία μας i.e. κράξιμο.....
Δε μου αρέσουν οι πολυεθνικές αλυσίδες, είτε είναι "εστιατόρια", είτε είναι σινεμά, είτε.... Προσπαθώ να τις αποφεύγω όσο μπορώ και δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο... Για παράδειγμα, όταν είναι Κυριακή πρωί και το γαμημένο καφενείο που παίρνω συνήθως καφέ (στο οποίο εργάζονται τουλάχιστον δύο καλοί κώλοι και ένας μέτριος ^^) είναι stdr κλειστό (γιατί σερβίρει μαγαζιά και τα μαγαζιά είναι κλειστά τις Κυριακές..) κι εγώ είμαι αγουροξυπνημένος, με την τσίμπλα στο μάτι και το μόνο που έχω κουράγιο να φορέσω είναι η φόρμα με την οποία κοιμάμαι και η πρώτη μπλούζα που βρίσκω μπροστά μου (ευτυχώς που μόνο εγώ πετάω μπλούζες από δω κι από κει στο σπίτι, αλλιώς θα φόραγα καμιά μπλούζα της μάνας μου...), οι επιλογές στενεύουν... Βλέπεις είτε θα πάω στα starbucks που είναι δίπλα στο σπίτι μου σχεδόν, είτε θα πρέπει να μπω σε κάποια από τις κυριλέ καφετέριες που πάνε όλοι οι highclass (πρόσεχε μην κλας...) γλυφαδιώτες για να πιούν το φρεντοτσίνο τους και να συγκρίνουν ρούχα και πλαστικά βυζιά...
Δεδομένης της πιθανότητας να με περάσουν για ζητιάνο και να μου δίνουν σέντσια και επειδή η αντίδρασή μου σε μια τέτοια κίνηση δε θα είναι ιδιαιτέρως κόσμια, αν και δε μπορώ να την προβλέψω επακριβώς... επιλέγω να πάω στα starbucks για να τελειώνω επειδή εκεί όλο κάτι μαλακισμένα πλουσιοπαιδάκια πάνε, με παρόμοια με τη δική μου αγουροξυπνημένη αμφίεση και επίσης fucked up μαλλιά, μόνο που για τα παιδάκια αυτή η αμφίεση είναι μια καθημερινότητα οπότε I blend in just fine...
Φτάνω λοιπόν στον πάγκο, σκέφτομαι προσεκτικά τι θα πω μιας και η ποικιλία καφέδων (αν μπορούν να χαρακτηριστούν ως τέτοιοι και όχι ως milkshake...) είναι τεράστια και με παραπλανητικά ονόματα σε βαθμό που λες θέλω ένα καπουτσίνο και σου φέρνουν κάτι που έχει τόσο καφέ μέσα όσο καφέ έχει και ένα ποτήρι σοκολάτας βιεννουά... και επιλέγω την πρόταση με τις λιγότερες λέξεις μιας και όταν είμαι αγουροξυπνημένος δε θέλω κανενός είδους ineraction με κανέναν, εκτός αν είναι γκόμενα που θέλει να με γλύψει για καλημέρα και το μόνο που έχει να μου πει είναι πως είμαι πολύ νόστιμος...
Λέω λοιπόν αυτό που θέλω, παρακαλάω από μέσα μου θεούς και δαίμονες να μου δώσουν κάτι που είναι έστω παρεμφερές με αυτό που ζήτησα και έχει μέσα του καφεΐνη, και παίρνω την απόδειξη από το ταμείο και προχωράω προς την άλλη μεριά του πάγκου που παραλαμβάνεις το αγνώστου ταυτότητας ρόφημα, με πολύ σαντιγί και σιρόπια και άλλα τινά.
Ενώ κάνω το πρώτο βήμα το πρώτο χτύπημα έρχεται... Μου είπατε γκράντε έτσι? (το grande στα ελληνικά για να τονίσω το πως ακούγεται...) Όχι σου είπα μεγάλο σκέφτομαι, αλλά επειδή θα το κουράζαμε άμα του το έλεγα αυτό κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά και βγάζω ένα μουγκρητό κατάφασης το οποίο λογικά (το άλλο ζώο) κατάλαβε, μιας και δεν εξέφρασε κάποια απορία...
Στα καπάκια ακούω τον τύπο στο ταμείο να μεταφέρει φωνητικά την παραγγελία μου στις κοπέλες (ο θεός να τις κάνει) που φτιάχνουν τους καφέδες, λέγοντας: One capuccino grande to go! (να τονίσω πως κανείς εκεί μέσα τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν ήταν αλλοδαπός και δεν το λέω με ρατσιστική διάθεση, απλώς εκφράζω την απορία μου, προς τι τα αγγλικά? οέο?). Ξαφνικά αρχίζω και προσέχω τι λένε... Διαπιστώνω με φρίκη πως όλοι οι υπάλληλοι μιλάνε μεταξύ τους στα αγγλικά όταν έχει κάτι να κάνει με τις παραγγελίες κλπ και στα ελληνικά όταν κάνουν χαβαλέ μεταξύ τους...
Και θα μου πείτε, τι μιλάς εσύ ρε παπάρα It Is, λες κι εσύ δε μας ζαλίζεις τον έρωτα με τα αγγλικά σου και τις συντομογραφίες σου που μόνο εσύ καταλαβαίνεις... Ναι ρε παιδιά πάσο, αλλά εγώ το κάνω μόνο μέσα από τον γραπτό λόγο μου και στο τσατ στο νετ. Όχι όταν μιλάω κανονικά με κάποιον άνθρωπο (εκτός από το lol και το omg που μου έχουν κολλήσει, αλλά θα μου περάσει... άσε που γαμάνε :p btw το omg ακούγεται "ο μι τζι" και όχι "όου εμ τζι"...).
Μου φαίνεται παρανοϊκό να βάζουν τους υπαλλήλους να μιλάνε αγγλικά. Βασικά μου την έσπασε πολύ... Ε? Μόνο σε μένα? Καλά ρε παιδιά μη βαράτε :p
Anywayz gtg (got to go...) :p
Θα ξεκολλήσεις με τα αγγλικά ρε παπάρα?
Eat me!

PS Ξέχασα να πω πως όταν ζητάς μεγάλο καπουτσίνο και η διαφορά από τον κανονικού μεγέθους ομόλογό του, είναι πως απλώς συμπηρώνουν με γάλα ως πάνω το μεγάλο ποτήρι, αυτομάτως αισθάνεσαι πως σε εμπαίζουν και θες να βγεις από τα ρούχα σου και με ορθομένο το ανδρικό μόριο να τους κυνηγάς σε όλο το μαγαζί, κρατόντας μια φυάλη σαντιγί στο ένα χέρι και το σιρόπι καραμέλας στο άλλο, αλλά θα σχηματίσετε άσχημη άποψη για μένα και δεν το θέλω :p