Monday, March 22, 2010

Illusion...

Ψευδαίσθηση αναμενόμενη, χάση και φέξη... Ζαλίζομαι, μουδιάζω, μουδιάζω...

Δε νιώθω καν το πρόσωπό μου και τα χέρια κρύα να χτυπάνε πλήκτρα πιο κρύα... Η Άνοιξη ήρθε και μαζί της έφερε το θάνατο... γαμώ? μπααα...

Ζέστανε τα κρύα πέταλα, λουλούδια πράσινα μενεξεδιές κορφές να σβήνουν... Τα χειμερινά σκουπίδια αφήσανε στη θέση τους εμέ... Βγαλμένος μέσα από τα απορρίμματα... απόρησα σε κοίταξα και κλαίμε...

Με την απορία θα μείνουμε... Αρρώστησα... Αρρώστησες... Λογική και θλίψη... κρατήσου από τη σανίδα σωτηρίας μου... μαζί θα βουλιάξουμε μείνε ήσυχη... η άμμος στο βυθό λασπώνει κρύα μα είναι εκεί... τουλάχιστον αυτό... τουλάχιστον αυτή είναι σίγουρα εκεί...

Μαγεμένες πόρπες δένουν ζώνες... τις κρατούν γερά στη θέση τους. Αυτές με τη σειρά τους σε κρατάνε όρθιο κι εσύ κρατάς το τίποτα στα χέρια σου με απόφαση βαριά και τελεσίδικη...

Αξίζουνε της μνήμης σου τη μνεία και με μανία καταδιώκεις τη χαρά... μέχρι να έρθει η ώρα να ξεχάσεις, κλάψε...

Κλαψιάρη/α...

0 Comments:

Post a Comment

<< Home

eXTReMe Tracker