Βραδιά jazz παράδοσης...
Ανέβασε με μια βαθιά ανάσα της πνοής σου τη λαλιά. Να μου βροντοφωνάξεις τις ματιές σου να στεγνώσουν τα μηνίγγια μου από σκέψεις...
Καθώς τα δάχτυλά σου σέρνονται πάνω σε τεντωμένες τις χορδές, πάνω σε πλήκτρα άσπρα και μαύρα και στα κουμπιά πνευστών από ορείχαλκο, εγώ με το μυαλό μου ταξιδεύω, μέσα σε σκέψεις έρμαια της μουσικής.
Σε βλέπω να χορεύεις και ιδρώνω. Σ' ακούω να μιλάς και σκέφτομαι.
Πώς γίνεται μιλιές, που από χρόνια πάψαν να μιλάν, να μου μιλάνε απ' της ηχούς το στόμα ίσια μέσα στην καρδιά μου?
Ο χωροχρόνος κάμπτεται και καμπυλώνει, ενώνοντας χωροστιγμές που φαινομενικά είναι ασύνδετες... Κι αυτό συμβαίνει πιο συχνά όταν ακούς. Είτε ακούς τις σκέψεις σου, είτε ακούς τις μουσικές ή και πεζές σκέψεις των άλλων... υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα, η σχετικότητα του χώρου και του χρόνου σου, να γίνει μία με των άλλων, των σχετικών κι ασχέτων παρατηρητών...
Και κάπου εκεί... το χειροκρότημα θα έρθει να σου κόψει τον ειρμό, μα και παράλληλα να επιβραβεύσει αυτήν την ένωση που βίωσες... και να σημάνει την αρχή της επομένης...
Ως την επόμενη λοιπόν... Αντίο.
Καθώς τα δάχτυλά σου σέρνονται πάνω σε τεντωμένες τις χορδές, πάνω σε πλήκτρα άσπρα και μαύρα και στα κουμπιά πνευστών από ορείχαλκο, εγώ με το μυαλό μου ταξιδεύω, μέσα σε σκέψεις έρμαια της μουσικής.
Σε βλέπω να χορεύεις και ιδρώνω. Σ' ακούω να μιλάς και σκέφτομαι.
Πώς γίνεται μιλιές, που από χρόνια πάψαν να μιλάν, να μου μιλάνε απ' της ηχούς το στόμα ίσια μέσα στην καρδιά μου?
Ο χωροχρόνος κάμπτεται και καμπυλώνει, ενώνοντας χωροστιγμές που φαινομενικά είναι ασύνδετες... Κι αυτό συμβαίνει πιο συχνά όταν ακούς. Είτε ακούς τις σκέψεις σου, είτε ακούς τις μουσικές ή και πεζές σκέψεις των άλλων... υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα, η σχετικότητα του χώρου και του χρόνου σου, να γίνει μία με των άλλων, των σχετικών κι ασχέτων παρατηρητών...
Και κάπου εκεί... το χειροκρότημα θα έρθει να σου κόψει τον ειρμό, μα και παράλληλα να επιβραβεύσει αυτήν την ένωση που βίωσες... και να σημάνει την αρχή της επομένης...
Ως την επόμενη λοιπόν... Αντίο.
posted by it is at 10:02 AM
5 Comments:
...τι ωραία αγριάδα!
Χεχ... Αγριάδα ε? Εγώ δε βλέπω αγριάδα... αλλά δεν έχει να κάνει :) Ευχαριστώ που πέρασες :)
περίεργο πράγμα οι αισθήσεις,εσύ δε βλέπεις,εγώ σε διαβάζω πάλι κ ακούγωντας Coltrane ξανανιώθω την αγριάδα. Επίσης περιέργο πράγμα κ η καμπυλότητα, μ' έκανε να γράψω το πρώτο μου σχόλιο στον χ-αχανή ιστό. εγώ ευχαριστώ.
:) Είναι περίεργο που άφησες το πρώτο σου σχόλιο σε ένα τόσο αραχνιασμένο ιστότοπο... Πλέον δεν ασχολούμαι και πολύ με το γράψιμο αν και μου λείπει αρκετά ο καιρός που υπήρχε μια γενικότερη κινητικότητα με τις blogo-σχέσεις και είχα όρεξη να γράφω κάθε μέρα...
Δυστυχώς όπως όλα, έφθινε και αυτό... Παρόλα αυτά πάντα απαντάω σε όλα τα σχόλια, εκτός αν με βρίζουν γιατί δεν έχει και πολύ νόημα, αν και ακόμα και αυτά τα αφήνω να υπάρχουν... στην τελική κι εγώ λόγω εριστικού χαρακτήρα παίζει δυνατά να με έβριζα με μερικά και καλά ποιητικά κείμενα...
Τέσπα... επειδή έχει καιρό να γράψει άνθρωπος εδώ και επειδή κατά βάθος όπως οι περισσότεροι έτσι κι εγώ προφανώς και γουστάρω να μου γράφουν σχόλια και δη καλά... έχω όρεξη για κουβεντούλα :p
Οι αισθήσεις δεν είναι περίεργες... οι αισθήσεις ευθύνονται για το ότι υπάρχουμε όλοι εμείς, γιατί χωρίς αυτές θα πεθαίναμε είτε από πράγματα που θα μας έκαναν κακό και δε θα τα νιώθαμε, είτε επειδή δε θα είχαμε όρεξη για αναπαραγωγή...
Πάντως το περίεργο δεν είναι οι αισθήσεις... το περίεργο είναι η προσπάθεια που καταβάλουμε καθε μέρα για να τις καταπνίξουμε και να είμαστε δήθεν ορθολογιστές και δήθεν διαφορετικοί από τα ζώα...
Θα σε ξενερώσω ίσως αλλά Coltrane ντεν ξέρει τι είναι... σόρρυ... γενικά με τη μουσική είμαι λίγο περίεργος... παίζει συνήθως ρόλο background για μένα επειδή δεν αντέχω την πλήρη σιωπή... και δεν είμαι ιδιαιτέρως ψαγμένος ούτε ποτέ είχα μπει σε τριπάκια να αγοράζω δίσκους κλπ κλπ... έχω διάφορα ακούσματα, με συγκινούν κυρίως ελληνικοί στίχοι και αυτό σπάνια και από συγκεκριμένα πολύ είδη και όχι σε κάθε φάση μου... πχ μπορεί να ακούσω συνήθεις ύποπτους που τους έχω συνδέσει με το λύκειο και με στιγμές που ζούσα τότε για πρώτη φορά και να με δεις (όχι και με τόση αγριάδα ομολογουμένως...) να κλαίω σαν κοριτσάκι...
Την αγριάδα που λες... αλήθεια δεν τη βλέπω, αλλά δεν έχει σημασία... σημασία δεν έχει καν τι σκεφτόμουν όταν έγραφα ότι έγραψα, ούτε τι θέλω να πω εγώ, ούτε να καταλάβει κανείς κάποιο νόημα σε αυτό που γράφω... Έτσι κι αλλιώς δε γράφω για να περάσω νοήματα, ούτε γράφω για να με καταλάβουν... γράφω γιατί ξεδίνω έτσι και το μόνο που με ευχαριστεί είναι όποιος με διαβάζει να έχει όρεξη να διαβάσει τις μαλακίες μου και αν κάτσει, να τον συνεπάρει η όποια μουσικότητα μπορεί να βγαίνει και να τον κάνει να νιώσει κάτι δικό του... αν το καταφέρνω αυτό μια στο τόσο εγώ είμαι ευτυχισμένος... σημαίνει πολλά για μένα να μπορώ να προκαλώ σε κάποιον δικές του σκέψεις και συναισθήματα μέσα από κάτι που έγραψα... και φυσικα το αν συμπίπτουν οι σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας έχει ελάχιστη έως και καθόλου σημασία... ακόμη κι όταν κάνω κάποιον να σκεφτεί πως είμαι τέρμα μελό και τέρμα καταθλιπτικός, δε με πειράζει :) αρκεί να μπήκε στον κόπο να διαβάσει και είμαι κομπλέ...
η καμπυλότητα είναι περίεργη όντως... βέβαια... δεν ξέρω αν εννοούμε την ίδια καμπυλότητα... αλλά και παλι... δεν τρέχει...
Αυτά λοιπόν... χαιρετίσματα και καλή χρονιά :)
Oh dear ! my senses are dead and i haven ‘t realised it yet…
Τα δάκρυα προέρχονται πάντα από ένταση αισθήσεων κ αισθημάτων υπέρμετρη φόρα…και κάπου εκεί στα δυνατά κ τα μεγάλα κ τα ενστικτώδη, ελλοχεύει ο άγριος ζωώδης εαυτός μας, που δεν θυμίζει και πολύ κοριτσάκι…for me at least κ με όλο το θάρρος…
Θα πρότεινα Trane, αλλά με κάθε επιφύλαξη –λόγω των όσων αναφέρθηκαν για τη σχέση σου με τη μουσική κ τα λόγια-, για μένα η jazz είναι το μόνο πράγμα που μου στεγνώνει τα μηνίγγια από σκέψεις και μου αφυπνίζει τις αισθήσεις…ναι αυτές τις ημιθανείς..εξάλλου η εισαγωγή του Good Bait κάνει τα πάντα λιγότερο μάταια…
Όσο για την πρόκληση σκέψεων και συναισθημάτων που ένιωσα εγώ διαβάζοντας σας …be happy and complete.
Σας ευχαριστώ it is για τη χορταστική αντα-απάντηση.
Περισσότερη έμπνευση κ αφυπνισμένες αισθήσεις για όλους μας τη νέα χρονιά!
Post a Comment
<< Home