Tuesday, May 25, 2010

Ώρες Νύχτας...

Νύχτα μου άκαρπη. Νύχτα μονάχη από σκέψεις κι οίστρο δημιουργικό... Σε κλαίω και σκέφτομαι τις λίγες σου ώρες... Αυτές τις ώρες που χαμένες άφησα να φύγουν... Αυτές τις ώρες και λεπτά που δεν αξιοποίησα... Να βγάλω κάτι από μέσα τους...

Ώρες μοναχικές, σιωπηλής σκέψης οι ώρες που περνούν... που δεν τις καταγράφεις πουθενά και που πεθαίνουν μία μετά την άλλη και κανείς δεν τις εχάρηκε. Ώρες της νύχτας με ζωή δική σας μοναδική κι ακέραια...

Η νύχτα μου περνά και την αφήνω να σβήσει στου ήλιου τις αχτίδες του πρωινού. Πώς μπορείς και αφήνεις τις ώρες σου? Γιατί να φεύγουν από δίπλα σου χωρίς ένα σου χάδι? Μία ματιά του στοργικού πατέρα... Αυτού που τις καλλιεργεί κι αυτές φυτρώνουν όνειρα...

Μικρή μου μοναξιά ανείπωτη... Πώς να σε δώσω με λόγια και πράξεις και τι να πω και τι να κάνω για να μείνεις αιώνια καταγεγραμμένη στα κατάστιχα των άγνωστων πεσόντων ωρών του κόσμου τούτου, όλων των νυχτών τις ώρες που περάσανε ανεκμετάλλευτες απ' όλους όσοι τις αφήσαν μοναχές τους να φθίνουν... Ποιο νεκροταφείο να σας χωρέσει και ποιο ηρώο να στηθεί στο όνομά σας?

Νύχτα που οι ώρες σου βαραίνουν πολλαπλάσια στις πλάτες μου. Νύχτα που με τις ώρες σου να τρέχουν με αφήνεις να ασθμαίνω κυνηγός, θηράματος που αθήρευτο θα μένει πάντα, μια και το προίκισε ο Επιμηθέας με όλα των θεών τα αγαθά... Μονάχα με το λόγο μου πού να σε πιάσω? Άλογο ον στα πίσω με άφησες και έφυγες καλπάζον...

Ορίζοντες μου άνοιξες ώρα της νύχτας μέγιστη... Στα χέρια σου με σήκωσες και είδα... Είναι περσότερες οι ώρες σου που άφησα να φύγουν... μα αυτές που έζησα μαζί τους, μου δώσαν της ζωής μου νόημα και αναμνήσεις ξέχωρα γραμμένες στης ψυχής μου τα τετράδια...

0 Comments:

Post a Comment

<< Home

eXTReMe Tracker