Συνταγή...

Συνταγή...

Παίρνουμε ένα όμορφο βράδυ... το γεμίζουμε με κρασιά και φαγιά... και κουβέντες όμορφες και απαραξήγητες... Με κατανόηση και αστεία να ρέουν...


Στο τέλος του βραδιού προσθέτουμε ένα μαλακισμένο τελείως σχόλιο που παρεξηγεί μια καλή πράξη με μια τελείως ιδιοτελή και μαλακισμένη από πλευράς κινήτρων πράξη...


Και βουαλά... έχουμε μια πανέμορφη βραδιά που καταλήγει σε μια τελείως για τον πούτσο βραδιά στην οποία δεν μπορείς καν να βάλεις το άτομο που είπε τη μαλακία στη θέση του, γιατί θες να μην το χαλάσεις για τον κολλητό σου...

Γαμώ την παναγία σου και το χριστό σου μαλακισμένη που χωρίς να ξέρεις το παραμικρό για μένα, πετάς τη μαλακία σου και εκφυλίζεις μια πράξη που έγινε καθαρά με καλή πρόθεση, σε μια πράξη που έγινε και καλά τελείως ιδιοτελώς, λες και είμαι κανά μαλακισμένο δεκαπεντάχρονο... Άντε και γαμήσου λοιπόν... τράβα στα γαμίδια και μη σε ξαναπετύχω, γιατί είτε γαμήσει είτε δε γαμήσει ο κολλητός μου, θα σου βγάλω την κιλότα και θα την κουνάω πέρα δώθε, σα να μην υπάρχει αύριο...

Μαλάκα έλεος... Πας να κάνεις κάτι καλό και σου το γαμάνε χωρίς κανένα λόγο? Για τον πούτσο τελείως... Άντε και γαμίδια γαμώ...

Για τον πούτσο καβάλα όμως... Παίζει να είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που ξενέρωσα τόσο κάνοντας κάτι καλό... :(

Για τον πούτσο καβάλα... Ξενέρα από τις λίγες...

Καταθλιπτικό μουνόπανο...

Χαχαχαχαχαχα... καταθλιπτικό μουνόπανο... χαχαχαχαχα...

Οι αγάπες στέρεψαν και μείνανε οι άδειες σου δεξαμενές... Διψάνε να γεμίσουν επαφές κι εσύ μένεις εκεί μ' ατάιστες τις αδηφάγες σου αποθήκες... Το πλοίο σου πλέει στα κύματα της μοναξιάς... σου υφαρπάζει το μυαλό η θλίψη... θλίψη που μόνος σου και πάλι μένεις... θλίψη που μόνος σου να μείνεις πάλι θες εσύ... κανένας άλλος μα εσύ μονάχος σου να φτιάχνεις της κατάθλιψής σου τη φωλιά...

Με αλκοόλ και μουσικές που ξέρεις σαν κανένας άλλος να διαλέγεις... σκηνοθετείς το βράδυ σου... σκηνοθετείς τον εαυτό σου να γκρινιάζει μίζερος και δολερά στενάχωρος να μένει μες τον κόσμο τον εικονικό... Φτιάχνεις τις συνθήκες σου... Σχεδιάζεις την επόμενη "στιγμή" σου...

Της μαριονέτας που αποκαλείς εαυτό, τα νήματα ταράζεις... και μια και δυο με τα χεράκια τα τρεμάμενα... παίζεις σε άλλο ένα δράμα... Έχεις ξεχάσει την αυλαία να σηκώσεις όμως... Κοιτάς μονάχος σου το θέαμα το θλιβερό και λίγο ακόμη σε οικτίρεις...

Ξεχνάς μαλάκα μου πως για να πιάσει το κολπάκι του κακόμοιρου, χρειάζεται κοινό... κοινό περ'σότερο από την άθλια ύπαρξή σου... κοινό διάφορο από σένα, μα τούτο το κοινό ειν' και αδιάφορο για σε...

Και έχεις μείνει μόνος σου να παίζεις το γνωστό σου θέατρο... και η αυλαία είναι πεσμένη...

Το μόνο που σε σώζει είναι πως σε ξέρω... Θα ζήσω να διηγηθώ τη θλιβερή σου ιστορία... μονάχα πέθανε εσύ... Στο υπόσχομαι... μια μέρα θα σε κάνω σταρ μετά το θάνατο...

Χαχαχαχαχαχα... καταθλιπτικό μουνόπανο... χαχαχαχαχα...

Ψόφα...

ΥΓ. Θέλω να μιλήσω σε κάποιον σοβαρόν!...
ΥΓ2. Βλάκανς! Το ν ξεχάσατε...
ΥΓ3. Σςςςςςςς... μη φοβάσαι... δεν είναι μαχαίρι... είναι απλώς μια αντανάκλαση του φεγγαριού... έλα κοντά... χαχαχαχαχα....

It was legen... wait for it... dary!!!

Επιστροφή από διακοπές...

Δύο βδομάδες... 13 βράδια με μπύρες και σφηνάκια jack... 13 βράδια χορού μέχρι τις 7 το πρωί... με εξαίρεση ένα βράδυ που είπαμε να μην το γαμήσουμε πάλι και γυρίσαμε στις 5... 13 ανατολές με ανατριχίλες στο σβέρκο από την ψύχρα... 3 βράδια με πυρετό και μύξες από το κρύωμα μετά το πρωινό μπάνιο στη θάλασσα και το ακατάσχετο τρέμουλο... 3 ντεπόν συνοδευόμενα από μπύρες και jack για να κάψουμε τα μικρόβια... δεκάδες νέες γνωριμίες... φευγάτες και ευχάριστες... αμέτρητες ατάκες και γέλια...

Μια παρέα ροκαμπίλια που χορεύανε γαμάτα... δύο 27χρονοι μαλάκες που χορεύανε ακατάπαυστα και τους χαζεύανε οι πιτσιρικάδες καθισμένοι και ξέπνοοι στις 6 το πρωί ενώ αυτοί οι δύο συνεχίζανε ακούραστα... δύο τελευταία κομμάτια πριν την ανατολή... Rage against the machine και System of a down να πυροδοτούν τα πόδια και το κορμί... δύο πεσίματα από αδερφές το ίδιο βράδυ... ένα στον έναν και ένα στον άλλον... (αρέσουμε οι πούστηδες... αρέσουμε!)... ένα ροκ νησί που ερωτεύτηκα μαζί του... το δεύτερο νησί που ερωτεύομαι...

10 χρόνια camping... 10 χρόνια γνωριμίας στο φτερό και αποχωρισμού για πάντα... εφήμερες σχέσεις κι όμως δυνατές και αναλλοίωτες αναμνήσεις που θα μου (γιατί η μνήμη σου είναι για τον πούτσο χαχαχαχα) κρατάν συντροφιά ίσως και για πάντα... 10 χρόνια ατάκες που σπάνε τον πάγο και καφρεύουν ό,τι δεν καφρεύεται... 10 χρόνια αλάτι στο κορμί που δε φεύγει ποτέ... μυρωδιά θάλασσας και άμμος στα μάτια... 10 χρόνια αιώρας και βιβλίου με καφέ ακουμπισμένο παραδίπλα...

Μπορώ να περάσω καλές διακοπές με πολλές διαφορετικές παρέες... τις διακοπές της ζωής μου όμως μπορώ να τις περάσω μόνο όταν είμαστε οι δυο μας bro... Αμοργός 2001... και πλέον Αντίπαρος 2010... νομίζω πως είναι η πρώτη χρονιά που δεν αποτελεί ιεροσυλία να βάλουμε στο πάνθεον των διακοπών που έχουμε κάνει μαζί ένα άλλο νησί... μία άλλη χρονιά... παραλίγο να βάλω τα κλάματα όταν έμπαινα στο πλοίο να φύγω και αποχαιρετιστήκαμε... γι' αυτό έφυγα έτσι απότομα...

ΥΓ... Θα πατάμε κάτω πιτσιρικάδες και στα 60 μας μωρή κάβλα :) Αρκεί να είμαστε εγώ κι εσύ και το ροκ
ΥΓ2... "και το ροκ"... αχαχαχαχαχα για τον πούτσο ατάκα :)
ΥΓ3... Keeping it real since...