Σχέδιο...

Ξεροκατάπιε. Ο λαιμός του είχε στεγνώσει από τη σκόνη. Έσκαβε από το πρωί. Είχε καταφέρει να ανοίξει ένα λάκκο που ήταν ό,τι έπρεπε να θάψει ένα πτώμα. Το χώμα ήταν σκληρό, και η ξηρασία του τελευταίου μήνα το είχε κάνει ακόμη πιο δύσκολο στο σκάψιμο. Με κάθε χτύπημα του κασμά σκόνη σηκωνόταν και του έμπαινε στο λαιμό και στα ρουθούνια. Τα μάτια του δάκρυζαν, ιδρώτας έπεφτε σε κόμπους και γλιστρούσε από το κούτελό του, στα μάτια που τα έκανε να τσούζουν και μετά στη μύτη.
Έσκαβε όμως το λάκκο και όσο κατάφερνε να τον ανοίγει και να τον βαθαίνει τόσο πιο καλά αισθανόταν. Είχε διαλέξει προσεχτικά την τοποθεσία. Ήταν αρκετά μακριά από κάθε δρόμο, μακριά από τις διαδρομές που ακολουθούσαν οι κυνηγοί ή οι βοσκοί, ή οι περιπατητές και αυτό έκανε τις πιθανότητες να ανακαλυφθεί ο λάκκος του εξαιρετικά λίγες. Δεν ήθελε να ξέρει κανείς πως σε εκείνο το σημείο, έσκαβε ένα λάκκο για να χωρέσει τα όνειρά του.
Ήταν αργά το βράδυ όταν τελείωσε. Πήδηξε έξω από το άνοιγμα με δυσκολία. Όταν βρίσκονταν μέσα, το χείλος ήταν στο ύψος του κεφαλιού του. Στάθηκε για λίγο στην άκρη και κοίταξε προς τα κάτω. Ρούφηξε λαίμαργα την εικόνα του πάτου που φαίνονταν πλέον αρκετά βαθύς. Χαμογέλασε αυτάρεσκα στον εαυτό του και ξεκίνησε με κάθε προφύλαξη να μη γίνει αντιληπτός, να πάει προς το φορτηγάκι του.
Έφτασε σπίτι και έκανε ένα κρύο μπάνιο. Το κορμί του πονούσε από την πολύωρη προσπάθεια. Ξάπλωσε νηστικός και για λίγο, πριν κοιμηθεί κοίταξε το ταβάνι και φαντασιωνόταν την κατάληξη του έργου του. Σκεφτόταν το σκοπό για τον οποίο έσκαψε τόσο βαθειά. Επιτέλους μπορώ να μπω στον τάφο μου σκέφτηκε. Το μόνο που μένει είναι να βρω κάποιον να σπρώξει πάλι μέσα το χώμα αφού μπω και να το πατήσει καλά για να μη φαίνεται πως κάπου εκεί το χώμα είχε σκαφτεί. Δεν ήξερε ποιος θα ήταν αυτός, όμως ήταν αισιόδοξος πως θα τον έβρισκε.
Το άλλο βράδυ πήγε σε ένα μπαρ και αφού έκατσε σε ένα από τα ψηλά σκαμπό στη μπάρα, κοίταξε δίπλα του και την είδε. Το φως της αμοιβαίας αναγνώρισης μεταξύ δύο αγνώστων έλαμψε στα μάτια και των δυο.
-Καλησπέρα. Με λένε Μάνο, της συστήθηκε.
-Καλησπέρα. Με λένε Νίκη του είπε.
Όλα πήγαν όπως τα είχε σχεδιάσει...