Friday, May 11, 2007

Ταξίδι προς τη λύτρωση...

Το τηλέφωνο χτύπησε. Ήταν αυτή... Αυτή που εδώ και ένα χρόνο, συνειδητά την απέφευγε. Προσπαθούσε να τη βγάλει από τη ζωή της και τη σκέψη της, προσπαθούσε και να της δώσει να καταλάβει πως δεν είναι όλα εντάξει πια. Πως δε φτάνει που τη γέννησε. Δεν είσαι μάνα, ή πατέρας απλώς και μόνο επειδή γέννησες ένα παιδί. Ο τίτλος αυτός δεν είναι προνόμιο, κατακτιέται, δε χαρίζεται... ή έτσι θα έπρεπε να είναι... Πλέον το είχε εμπεδώσει αυτό και έκανε πράξη τη θεωρία...
Δεν ήταν εύκολο. Τη βασάνιζε η σκέψη, το σκεφτόταν, αλλά κάθε φορά μαζί με τη σκέψη της ευθύνης έναντι στο γονιό, αυτή τη χριστιανική εντολή σεβασμού και αγάπης υποχρεωτικής, ερχόταν στο μυαλό της και το τσάκισμα των φτερών της, οι συνεχείς και ασταμάτητες αναιρέσεις της και ο παρολίγον πνευματικός ευνουχισμός της, οι ενοχές που την κυνηγούσαν πάντα, τα προβλήματα στις σχέσεις της με τους εραστές της. Όλα αυτά τα ψυχολογικά που της προκάλεσαν.
Το συζητούσε με έναν φίλο, το συζήτησε και με ψυχολόγο, ήρθε η ώρα να κάνει τη ρήξη της. Τους απεμπόλησε από τη ζωή της και περίμενε... Περίμενε το τηλέφωνο να χτυπήσει και να ακούσει αυτό που άκουσε... Δεν το ήξερε συνειδητά πως περίμενε κάτι... κι όμως το περίμενε... "Αγάπη μου, μας λείπεις. Θέλουμε να έρθεις από εδώ να τα πούμε. Συζητάω με τον πατέρα σου όλα αυτά που γίνονταν όταν ήσουν πιο μικρή και πως σου φερθήκαμε. Σε παρακαλώ, έλα από εδώ να τα πούμε"... και πήρε τη μεγάλη απόφαση. Θα πήγαινε και για πρώτη φορά θα τους μίλαγε εντελώς έξω από τα δόντια. Για πρώτη φορά δε θα πέρναγε τίποτα την ψυχική της άμυνα, μόνο θα έβγαζε από μέσα της τα άπλυτα χρόνων ολόκληρων, μιας ζωής ολόκληρης...
Μίλησε μια τελευταία φορά με τον ψυχολόγο της, της επιβεβαίωσε κι αυτός πως πρέπει επιτέλους να γίνει αυτή η ρήξη που έπρεπε να έχει γίνει από χρόνια. Βγάλε τις ενοχές από μέσα σου, πες ό,τι δεν είπες τόσα χρόνια που έκανες μια ανούσια υπομονή. Πρέπει να τελειώνεις με αυτήν την εκκρεμότητα...
Έκλεισε εισιτήριο για το ΚΤΕΛ, μπήκε στο πούλμαν και ξεκίνησε... Στη διαδρομή σκεφτόταν τι θα πει. Πως θα ξεκινήσει, τις πιθανές απαντήσεις και αρνήσεις ευθυνών, τη δική τους αντίδραση. Σενάρια επί σεναρίων, παρέλαυναν μπροστά της. Το τηλέφωνο χτύπησε. Ήταν ένας φίλος της. Τι λέει? Ξεκίνησε να του λέει που ήταν και που πήγαινε... Την άκουσε προσεκτικά, χαμογελούσε πίσω από το ακουστικό του τηλεφώνου, αλλά φοβόταν και λιγάκι μην πάει με μόνο οδηγό το συναίσθημα... Ψυχραιμία της λέει, μην αρχίσεις να φωνάζεις και να νευριάζεις γιατί θα χάσεις το δίκιο σου. Σε θέλω ψυχρή εκτελεστή, θα πεις αυτά που θες να πεις, αλλά ήρεμα, χωρίς υστερίες και νεύρα, απλή καταγραφή, όσο γίνεται, όσο σε παίρνει. Όλα θα πάνε καλά. Σ'αγαπάω. Είμαι περήφανος για σένα, είσαι δυνατή και έχεις κάνει πολλά από το τίποτα... Είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι σαν εσένα. Με ηρεμία και κοίτα μην πληγωθείς περισσότερο... Φιλιά και πάρε να μου πεις τι έγινε. Ό,τι χρειαστείς είμαι εδώ. Σ'αγαπάω... προχώρα!

8 Comments:

Blogger lee said...

Με αφυπνιζεις και με ενοχλει.
Θελω να πιστευω οτι τα τερατα που εχω θαψει, δεν με κυνηγουν στον υπνο μου. Θελω να πιστευω.

11/5/07 13:33  
Blogger it is said...

Εσύ χαζό μου έχεις κάνει τη ρήξη σου... και την έκανες σωστά και με πολλά κότσια... είμαι περήφανος που σε γνώρισα και που είσαι πλέον φίλη μου... αλλά έτσι είναι... όταν είσαι τέλειος γνωρίζεις και σχεδόν τέλειους ανθρώπους εχεχεχε φιλάκια πολλά :)

11/5/07 13:40  
Blogger Zissis said...

Ε...γειά σας....ο itis θα συνεχίσει να γράφει εδώ;

Ατιμούτσικο...για ποιές θάλασσες έχεις ξεκινήσει;

11/5/07 15:49  
Blogger it is said...

χμμμ δε σε πιάνω κάβλα :) It is same old same It Is (το οποίο παρεμπιπτόντως λέει το ίδιο πράγμα ακριβώς αν διαβάσεις τις λέξεις ανάποδα :p)

11/5/07 15:51  
Blogger Zissis said...

E...idiot alert: βασικά ανάποδα λέει IS it same old same is it
το οποίο δεν έχει καμία σχέση με
it is same old same it is
εκτός κ αν εννοούσες
si ti emas dlo emas si ti.

Τίποτα ρε, διακρίνω μία αλλαγή, έναν ωραίο καινούργιο αέρα, ένα κάτι; Μπορεί πάλι απλά να έχω πιει πολύ...

12/5/07 04:02  
Blogger Misirlou Oubliez said...

Ta keimena sou einai poli wraia, to mono pou kamia fora pou 8imizeis, kala asto akiro, den afinw comment

12/5/07 18:43  
Anonymous Anonymous said...

x8es to vradu suzhtousa me ena paidi auto to 8ema. H sxesh me tous goneis tou ton katasrefei kai mikousame gia thn rh3h pou prepei na kanei. Lee afou ta kataferes esai polu dunath. Euxomai to idio kai gia ton filo mou.

12/5/07 21:38  
Blogger it is said...

eggod αμάν ρε μαλάκα.. μπορούσες να μου το πεις με ένα μέηλ... έπρεπε να με κάνεις ρόμπα δημοσίως? :p Για την αλλαγή δεν ξέρω... όπως μου βγαίνει γράφω πάντα... δεν έχω ποτέ κάτσει να ετοιμάσω σενάριο... ξεκινάω με μια πρόταση και μετά συνειρμικά βγαίνουν όλα... γι'αυτό και πολλές φορές βγαίνουν πίπες...


μίσι, ρε μαλάκα είναι σπαστικό να αρχίζεις κάτι και να μην το τελειώνεις... αν άφηνες κόμεντ αυτό θα σου έλεγα :p


verth είναι όντως πολύ δύσκολο... θέλει πολύ κόπο να δεις τον εαυτό σου και τους γονείς σου σαν τρίτος ουδέτερος παρατηρητής και να περάσεις πέρα από την παρατήρηση και σε πράξεις... κυρίως θέλει πολύ πολύ ξεβόλεμα...

14/5/07 09:07  

Post a Comment

<< Home

eXTReMe Tracker