Αηδιαστικά χαρούμενος...

Ημερωμένα ηλιοβασιλέματα, κόκκινα χρώματα που στο βάθος μπλεδίζουν. Ώρες που περνάνε τόσο γρήγορα που δεν καταλαβαίνεις τι έγινε. Η ζωή σε υψηλές ταχύτητες.
Ένας μύθος θέλει ένα βασιλιά να ζητάει από τους σοφούς να του φτιάξουν μια μηχανή που να μεγαλώνει τη μέρα, ώστε οι δούλοι να δουλεύουν (προφανώς...) περισσότερες ώρες. Κανείς δε βρήκε κάτι μέχρι που ένας έξυπνος τύπος έφτιαξε έναν τροχό δύσκολο στο να γυρίσει και είπε στο βασιλιά πως του έφτιαξε τη μηχανή που ζητούσε, όμως για να δουλέψει έπρεπε να γυρίζει τον τροχό ο ίδιος ο βασιλιάς... Φαντάζομαι καταλάβατε τι παίχτηκε...
Σήμερα είναι μια από αυτές τις μέρες που έχω την αντι-περίοδο... Το αντίθετο της περιόδου δηλαδή και αντί να μου τη σπάνε όλοι και όλα, αγαπάω όλον τον κόσμο και τέτοια...
Έλα να γιορτάσουμε μαζί στην αγκαλιά του χρόνου τη μικρή μας ύπαρξη. Αυτό το είναι που δε θα'ναι για πολύ και που ποτέ κανείς δεν το κατάλαβε κι ας ξέρει πως υπάρχει κι είναι. Είσαι κι εσύ για λίγο, για τόσο όσο χρειάζεται για να καταλάβω πως είσαι.
Γλυκανάλατες γραμμές εμφανίζονται και σβήνονται πάλι από το χέρι το ίδιο που τις έγραψε, γεννήτορας και δήμιος τους μαζί, καθορίζει την ύπαρξή τους...
Κάπου εδώ σταματάω γιατί βαρέθηκα να σβήνω γραμμές... καλημέρες σε όλους... με κίνδυνο να φανώ εντελώς αηδιαστικός και new age mothafuckah σας στέλνω θετική ενέργεια... όλα είναι όμορφα όταν ο χρόνος μοιάζει να θολώνει από την ταχύτητα... laterz....