Βραδυνές σκέψεις...
Τρεις πειναλέοι δούλοι, έγλειφαν τρία σάπια φρούτα που 'μειναν μετά από κάποια λαϊκή... Η φήμη σου μου χτύπησε την πόρτα λίγο πριν έρθεις και σε δω να μου χτυπάς με νεύρο. Ενστικτωδώς θεώρησα πως κάτι ψάχνεις και δεν άνοιξα...
Οι ανεμόμυλοι συνέχισαν να γυρνάνε τις μυλόπετρές τους, συνθλίβοντας και κονιορτοποιώντας τα στάχια των ονείρων μας... Μα δε μπορείς να επιζητείς να σταματήσει να φυσάει... Η πνοή του αέρα πρέπει να μείνει στην ύπαρξη πάση θυσία... Η πνοή του αέρα είναι και η δική μας πνοή... Μονάχα τις μυλόπετρες οφείλουμε να εξαλείψουμε, αφήνοντας τα στάχια να τελούν τον κύκλο τους αβίαστα, υπό τους ρυθμούς τους δικούς τους...
Χρηματοδότησες την ομορφιά μου και τώρα δρέπεις τα κέρδη σου. Παράφορα μαράζωσε μετά απ' αυτό, ο προηγούμενός σου ευεργετημένος και τώρα σα να νιώθω τα ψωμιά μου να τελειώνουν... Μαζί με το δοκούν παρόν μου, σέρνω δυο τρία παρελκόμενα του γέγονε... Πες μου πως με πιστεύεις και πως δε θαρρείς πως με γητειές και μαγγανείες, τη σκέψη σου να τη θολώσω πάω... Αρχή των πάντων είμαι εγώ κι εγώ μονάχα τέλος. Τι είμαι?
Τίποτα...
Σα ν' ανησύχησε η μέρα μου... Σα να της πρόσδωσα μεγάλη σημασία και σα να ξέφυγα οργιές γεμάτες χώρο και να προσέλκυσα χιλιάδες στεναγμούς ονείρων διακαών και πόθων λάγνων. Οι ομορφιές αυτής της άσχημης ζωής σου είναι λίγες μα πολύτιμες... Οι βάτραχοι σαλεύουν σα στη λίμνη πετραδάκια συ πετάς. Οι κύκλοι του νερού να μεταφέρουν τη χαμένη σου ενέργεια από της κρούσης τη συνέπεια.
Με δύο λόγια θα σου πω πως τίποτα απ' όσα θα περίμενες ίσως να έρθουν δε θα ‘ρθει... Αυτό για να νομίζεις με μέγιστο μάγο προφητειών και αγαστό πατέρα. Σιγά, συχνά, σιχαίνομαι τις μαύρες σου τις σκέψεις κι αντιπαλεύω τα κορμιά κι ονείρατα και τέρψεις. Έτσι γεμάτος προσπαθώ στο είναι μου να μένω, χωροχορεύοντας πλατιά, το λίγο χρόνο σπέρνω...
Φύτρωσαν στις ανταύγειες σου μυρτιές και χρονολόγια, του κούτσουρου οι χαραγματιές, μιλάνε ξένα λόγια, από θαλάσσιες ορμές, ταξίδια και πυξίδες, θα ξεπετάξουν οι χρονιές, της κάρας σου πλεξίδες. Τα ξύλα τρίζουν στη φωτιά τη χρόνια μαινομένη κι από τ' αποκαΐδια τους η μυρωδιά σου βγαίνει... Άσε με να βαυκαλίζομαι με λέξεις που χωρίς νόημα δένονται από της μελωδίας τους και μόνο τη μάταια πλέξη. Δεν ψάχνω να βρω. Ψάχνω να μάθω να ψάχνω... Η αναζήτησή μου θέλω να με ορίζει για πάντα... Κι εσύ που όλα τα βρήκες... Μακάριος μου φαίνεσαι μα και πτωχός...
ΥΓ... Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν and it also fucking rhymes! Yeah baby!
ΥΓ2... Μου αρέσει να παίζω με τον εαυτό μου.... (Ναι ρε φίλε φαίνεται...)
ΥΓ3... Έρωτά μου τοκογλύφε... γλύφε το κορμί μου γλύφε... (έτσι για να μην ξεχνάμε και την ποιότητα... :p)
posted by it is at 9:55 PM
21 Comments:
κλείνουν το σκυλάδικο, είναι κρίμα κι άδικο :P
Μπορεις να μου πεις γιατι γαμας ενα υπεροχο κειμενο με αυτα τα ΥΓ/οδοστρωτηρες?
απλά, δεν παίζεσαι!
τέλειο :)
τι στεγνό σχόλιο...με κόλλησες όμως! δεν ήξερα τι να αφήσω...γι΄αυτό...!
φιλάκια πολλά :))))
Ρε θυριο!!Δεν εχει σημασια αν το καταλαβα γιατι φυσηκα και δεν το καταλαβα,αλλα γραφεις...
βαυκαλιζεσαι μεσω αναζητησης η αναζητας μεσω βαυκαλισμου?
thrills μωρή ποιότητα με πόδια! χαχαχαχαχα καλημέρες και φιλάκια... μη χάνεσαι γιατί θα σου σπάσω τα πόδια! :)
lee, μανίτσα μου γιατί γαμάω το κείμενο? αφού γαμούν τα ΥΓ εχεχεχεχε ευχαριστώ πάντως... Σου το'χω ξαναπεί εν τω μεταξύ... τα ΥΓ μου είναι η δικλείδα ασφαλείας μου στο να μην παίρνω τον εαυτό μου περισσότερο στα σοβαρά απ'όσο χρειάζεται :) φιλάκια τρέλα...
karyatida... το παθαίνω κι εγώ αυτό μαζί σου... καλά υπερβάλεις λιγάκι αλλά δεν τρέχει! Φιλάκια πολλά παλιοτρέλα :)
noesis θεέ πάρε την ΠΑΕ! σ'ευχαριστώ πολύ ρε :) Μην τρελαίνεσαι, δε χρειάζεται να βγάλεις κανένα νόημα... αρκεί να σου δημιουργεί κάποιο συναίσθημα και όταν το διαβάζεις να σου βγάζει μια μελωδία... μόνο αυτό είναι το νόημα των σούρεαλ κειμένων μου.
σεφ... βαυκαλίζομαι γράφοντας κείμενα δίχως ιδιαίτερο νόημα που αποσκοπούν μονάχα στην έκφραση της εσωτερικής μου μελωδίας... (πόσο ψώνιο θεέ μου? πόσο?) :p φιλιά ψηλέ :)
αυτές είναι βραδυνές σκέψεις;
να φανταστώ μετά το φαί..
τι έφαγες;
(θα πόνταρα σε γευμα με φλασιά, νιάτα,τον κόσμο, χι)
ή κάτι αντίθετο τελοσπαντων
ε;
ε;
narita... μια λέξη θα σου πω.... φακές! :p καλημέρες τρελέ :)
Τσεκαρε: Ενα δασος κεγετε και οι καπνοι φτιαχνουν την μορφη σου.Ολα τα δεντρα θα σου μιαζουν μα μεχρι να ξαναγινουν οπως εσυ εγω θα σε φροντιζω.Εσυ επενδυσες σε εμενα και εγω εσενα θα κερδισω.Τους καρπους μας θα χαρισουμε και αυτα που στο τελος θα απομηνουν θα τα παρουμε μαζι μας για αναμνηση.
Πολύ ωραίο είναι ρε :) αν είναι να το στείλεις όμως κάπου... κέρνα το ένα word πρώτα :p
Σταθερη αξια ε?χεχεχεχεχε Ευχαρηστω ρε ;))
ΠΟΙΟΣ ΒΡΗΚΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ?
ΕΓΩ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΨΑΧΝΩ ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΥΣ ΡΕ..
ΥΓ.ΠΥΡΕΤΟΣ ΕΠΕΣΕ, ΣΤΟΜΑΧΙ ΧΑΛΙΑ ΑΚΟΜΑ..ΟΒΕΡ!
noesis :D ναι ρε φίλε! Αλλά στα παπάρια σου... η ουσία έχει νόημα... τα άλλα είναι απλώς περιτύλιγμα :)
λοθ... κακό σκυλί ψόφο δεν έχει μωρή! Σμακ!
έχω κι άλλο:
νοιώθω στην καρδιά πινέζα, μου'φυγες με μια κινέζα :P
φακ-ες;
καταλαβαινω καταλαβαινω
ποιός είναι αυτός ο Μακάριος;;;
ένας από τους 3 δούλους;;;
κι αυτοί οι 3 δούλοι είναι όπως οι 3 μάγοι;;;
"μείνε μαζί μου έγκυος, είμαι πολύ φερέγγυος"
ΛΕ.ΠΑ. rules...
ωραία υστερόγραφα!!!!!!!!
ομορφη μου κοσοβάρα, βαρα το κορμι μου βαρα......
INDEED! ΓΟΥΥΟΥΥΦ!
;P
Πολυς υπνος μετα τον οργασμο.... :Ρ
Τι ωραία βαυκαλίζεσαι με την πλέξη των λέξεων!
Δυνατά το διάβασα και κάτι κίτρινα στάχυα μπήκαν στο σπίτι μου!
καλό απόγευμα και καλό μήνα
Post a Comment
<< Home