Ταξίδι ήταν και πάει...

Θέλω στα μάτια σου να δω τα χρώματά μου. Της ονειρόγιομης χλαίνης τα κρόσια, στραφταλίζουν κάτω από τα φώτα της σκέψης μας.
Ήθελα να γράψω τις εντυπώσεις μας από του ταξιδιού το πέρασμα. Πόσο μου άρεσε που ήμασταν μαζί και πόσο γρήγορα πέρασε ο χρόνος. Ούτε κατάλαβα για πότε πήγαμε και πότε γυρίσαμε. Μια φράση που μου ήρθε στο αμάξι μου διαφεύγει τώρα δα. Θυμάμαι μόνο πως καλή σαν άκουσμα ήταν. Θυμάμαι να λέω στον εαυτό μου να τη θυμηθεί αλλά όπως πάντα την ξέχασα.
Δε θα ξεχάσω όμως κείνο το γερασμένο από τα χρόνια νεανικό ζευγάρι έρωτα να στροβιλίζεται υπό του βαλς τις νότες. Δε θα ξεχάσω τα παιχνιδίσματα ανθρώπων με μια ζωή σαν δυο δικές μου, νηφάλια να παίζουν σαν παιδιά μεθυσμένα. Δε θα ξεχάσω τη ζωή και το παιχνίδι στα μάτια τους να επικρατούν κερδίζοντας τα πάντα. Σημασία έχει να έχεις κάποιον δίπλα σου να σε ηρεμεί είπε ο γέρος κι εγώ άκουγα... Αλήθεια έλεγε... Υπάρχει τίποτε καλύτερο απ’ το να χάνομαι στην αγκαλιά σου και να νιώθω πως είμαι στο καταφύγιό μου? Υπάρχει κάτι πιο ήρεμο από τον ύπνο μου πλάι σου ?
Δε θα ξεχάσω ακόμη τα γέλια. Τα αστεία και τα πειράγματα. Τη χαρά που προσφέραμε και μας πρόσφεραν. Τις ατέλειωτες ώρες στ' αμάξι που χωρίς εσένα για συνοδηγό θα μ' είχανε λυγίσει από την κούραση και τον εκνευρισμό των χιλιάδων στροφών που δε μ' άφηναν να φτάσω πιο γρήγορα. Δε θα ξεχάσω το ταξίδι του γυρισμού με τη βαθειά φωνή να τραγουδάει Καββαδία από τα έγκατα ενός κορμού χοντρού, βάθος που του προσέδιδε, για νότες μπάσες. Το ραδιόφωνο σιωπούσε κι εγώ το ίδιο. Ακούγαμε και κρατιόμασταν με μάτια ανοιχτά γιατί οι στίχοι οι σωστοί ξυπνάνε.
Ρούφηξα το βουνό το παγωμένο. Τις χιονισμένες του κορφές με μάτια πεινασμένα καταβρόχθισα. Τις ομίχλες του και τα βαρυφορτωμένα δέντρα. Τα παγωμένα βράχια τα κοφτερά σα μαχαίρια. Τα χώματα τα κάποτε ματωμένα με αίμα των εχθρών μας και δικών μας αδερφών το αίμα. Ένιωσα ανυπόμονος ν' ανέβω στα βουνά μας. Νύχτες να δώσω από τη ζωή μου να μάθω πως να γίνω φίλος τους. Αντέχω και τα κρύα και τα μαύρα τα σκοτάδια. Το μόνο που θα έχω να μου λείπει θα ‘σαι συ.
Ταξίδια αναψυχής και διαξιφισμοί ξε - κούρασης.

Καλημέρα και πάλι ρουτίνα μας...