Παπάδων κάλαντα (omg)...

Και το εορτινό πνεύμα συνεχίζεται! Στα πλαίσια πάντα της αγάπης, της αδελφοσύνης και της ειρήνης των λαώνε...
Ερώτηση... Έστω πως είναι παραμονή χριστουγέννων είτε πρωτοχρονιάς. Έστω πως είναι μια λογική ώρα έτσι που να έχετε ήδη ξυπνήσει ομαλά και να έχετε πιει κι ένα καφεδάκι. Έστω πως σας χτυπάνε το κουδούνι και η κλασική ερώτηση ηχεί στα αυτιά σας: "Να τα πούμε?". Έστω πως έχετε μεν όρεξη να τα ακούσετε και έστω πως η εξώθυρά σας διαθέτει το λεγάμενο "ματάκι". Κοιτάτε από το ματάκι και βλέπετε 50χρονο πλην χαρμόσυνο τύπο με μούσια και λιγδιασμένα μαλλιά και καμπανάκι ανά χείρας... Θα του ανοίξετε? τικ τακ τικ τακ τικ τακ τικ τακ τικ τακ....
Ο χρόνος σας τελείωσε κυρίες και κύριοι... Το καλό που σας θέλω να έχετε δώσει την απάντηση νοερά ώστε να μη χάσετε το δώρο μας... Λοιπόν... Αν υπάρχει κάποιος από εσάς που απάντησε "Ναι" στην ως άνω ερώτηση, ας μου επιτρέψει να υποθέσω πως Α) Είναι λάτρης του σεξ με άντρες και έχει μαζό τάσεις και Β) Γουστάρει να τον ληστεύουν και να τον χτυπάνε... Μπορείτε λοιπόν όσοι απαντήσατε "Ναι", να αποχωρήσετε όσο πιο αξιοπρεπώς γίνεται από το πλατώ, γιατί εντοιχισμένη κουζίνα από αυτό το τηλεπαιχνίδι δε θα δείτε... Οι υπόλοιποι τώρα...
Αναλογιστείτε το εξής... Ενώ οποιοσδήποτε μέσος άνθρωπος στην ηλικιακή γκάμα από late 30s έως early 60s, θα γινόταν δέκτης περίγελου και διαπόμπευσης στην καλύτερη και πρόσκλησης σε τοπικό Α.Τ. μετά ξυλοδαρμού και καθύβρισης στη χειρότερη... στην περίπτωση που έβγαινε για τα κάλαντα, υπάρχει μια ομάδα (ας πούμε) συνανθρώπων μας, που προβαίνει σε τέτοιες ενέργειες και κανείς μα κανείς δεν τους λέει τίποτα... Η μόνη διαφορά είναι πως βγαίνουν για τα κάλαντα των "Φώτων". Οκ, οκ, παραδέχομαι πως διαστρεβλώνω ελαφρώς την αλήθεια μιας και οι περί ων ο λόγος, δε λένε ακριβώς τα κάλαντα... κάνουν ευχέλαιο... Αλλά, μην είστε προπέτες... περιμένετε να εξηγήσω το συλλογισμό μου...
Τι κάνουμε στα κάλαντα? Βγαίνουμε με τριγωνάκι ανά χείρας, τραγουδάμε ένα άθλιο τραγουδάκι και αναλόγως με την επιτυχία στην παρουσίασή μας, μάς δίνουν κάποιο χρηματικό ποσό, είτε για να μας κάνουν να το βουλώσουμε μια ώρα αρχύτερα, είτε για να μας δείξουν το πόσο εκτίμησαν τα γλυκούλικα φατσόνια μας... (οκ, οκ, ενίοτε και για να μας γλυκάνουν και να μας παρασύρουν σε παράπλευρη οικοδομή όπου και θα προβούν σε ασέλγεια εις βάρος ανηλίκου, αλλά αυτοί είναι οι πολύ παραδοσιακοί τύποι και δεν μας αρέσει να ασχολούμεθα με ταύτους...).
Τι κάνουν οι συμπαθείς πλην (κατά κανόνα) σιχαμένοι παπάδες? Βγαίνουν με θυμιατό ανά χείρας (μωρή! το τσαντάκι σου πήρε φωτιά!) και πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα για να ψάλουν ένα εξίσου άθλιο τραγουδάκι και να τους δώσουμε επίσης το κατιτίς τους... μάλιστα αν τους δώσουμε ένα ευρώ, όχι απλώς δεν πιάνει το ευχέλαιο, αλλά θέλει και εξορκισμό το σπίτι μετά, καθότι ο καλοκάγαθος γέρον, θα έχει καλέσει κάθε λογής δαίμονα να κατοικοεδρεύσει στο σπίτι και την ψυχή του περιπαίχτη - θεομπαίχτη που τόλμησε να δώσει οτιδήποτε κάτω του 20ευρου... ή 10ευρου ή τέλος πάντων της όποιας εκάστοτε ταρίφας (η εταιρία επιφυλάσσεται να αλλάζει την τιμή χρέωσης απροειδοποίητα, λαμβάνοντας υπ'όψην την εκάστοτε τιμή του πληθωρισμού, τα επιτόκια και τυχόν οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου).
Έρχονται λοιπόν οι απερίγραπτοι αυτοί θρασείς τύποι και σου χτυπάνε το κουδούνι, εξίσου πρωινιάτικα με τα μαλακιστήρια που λένε τα κάλαντα και όχι μόνο αδιαφορούν για το αν μπορεί εσύ ο τρελός να κοιμάσαι γιορτινιάτικο, αλλά σε περίπτωση που δεν ανοίξεις πάραυτα, χτυπάνε επανειλημμένα και με λύσσα το κουδούνι, μη τυχόν και χάσουν κανένα χαράτσι... Last Christmas I gave you my heart, this year I have serious thoughts of taking yours... while it's still beating...
Heavy metal σκέψεις ήρθαν με μιας στο μυαλό μου... και θα σας εκμυστηρευτώ και κάτι για να μη λέτε πως δεν είμαι τύπος έξω καρδιά... Είναι τυχερός ο καριόλης ο τραγόπαπας, που δεν είμαι είτε θρησκευάμενος άνθρωπος, είτε στη μέταλ φάση μου... αλλιώς θα είχα έστω ένα γαμημένο σταυρό στο σπίτι για να μπορώ να βγω στην εξώπορτα κραδαίνοντάς τον ανάποδα, με γυρισμένα μάτια να φαίνεται μόνο ασπράδι, αφρούς στο στόμα, και άναθρες κραυγές για να δοκιμάσω την πίστη του... (γαμώ μέσα).
Δε μπορώ να καταλάβω γιατί δεν περιορίζονται στις εκκλησίες τους... και στα ευαγή τους ιδρύματα... εγώ άμα είχα ένα πλούσιο στάνταρ εισόδημα και κάμποσα παιδάκια να σοδομίζω, θα ήμουν ευγνώμων στον Κύριο που μου παρέχει τα απαραίτητα και δε θα έβγαινα να παρενοχλώ και τον υπόλοιπο κόσμο... Αλλά τι τα θες φίλε μου... Αχαριστία! Η μεγαλύτερη κακία της εποχής είναι αυτή... Η αχαριστία των ευεργετημένων...



ΥΓ. Γιορτινά κλίματα και μαλακίες τέλος λέμε... Έλα τα κεφάλια μέσα μη γαμή!
ΥΓ2. Tuco για πάρτη σου αυτό μωρή κάβλα για να μην παραπονιέσαι πως δε γράφω :p
ΥΓ3 Για τ' όνομά του Εγώ (ναι, ναι... είμαι θεός!) μην περάσει κανάς ημίτρελος θρησκόληπτος παπαριάδης και ξεκινήσει τις μαλακίες επειδή κράζω τους παπάδες γιατί δε θα τον ξεπλένει ούτε ο Τίγρης με τον Ευφράτη να σιγοντάρει...
ΥΓ4 Πουτάνα Εύα μας γάμησες... και σου' λεγα να σου φτιάξω ένα ζευγάρι μπότες με το γαμόφιδο... δεν άκουγες... (ό,τι να' ναι...)