Αγαπητό μου ημερολόγιο?...

Κυριακή σήμερα και την Παρασκευή και το Σάββατο βγήκα ως το πρωί... είχα καιρό να το κάνω σερί... Το κρασί να ρέει... οι μπύρες και τα σφηνάκια επίσης...

Υπό άλλες συνθήκες μπορεί και να με πιάναν τα υπαρξιακά μου και να άρχιζα να σκέφτομαι μαλακίες τύπου "Δεν είναι ζωή αυτή που κάνεις", "Και τι κατάλαβες, πάλι μόνος γύρισες σπίτι" και ό,τι άλλη μαλακία χωράει το μυαλό σου...

Όμως, σε αυτή τη φάση, νοιώθω απλώς πως μου είχε λείψει αυτή η πολυτέλεια (γιατί πολυτέλεια είναι πάνω κάτω) να μπορώ να βγαίνω με τους φίλους μου και να αισθάνομαι ελεύθερος από κάθε άγχος που μπορεί να είχα, για λόγους πραγματικούς ή μη, να αισθάνομαι επίσης ελεύθερος από το άγχος πως πρέπει ντε και καλά να την πέσω σε γκόμενα και άλλα τέτοια καταπιεστικά...

Είμαι σε φάση που δε θέλω γκόμενα (ούτε γκόμενο ευτυχώς όχι ακόμη... το κρατάω αληθινό και αντρικό... λολ... αν και αν έχω κανέναν μαύρο αναγνώστη με πλούσια τα... αισθήματα δεν ξέρω... θα το σκεφτώ :p) οπότε η όλη φάση βγαίνω έξω και γίνομαι κουρούμπελο με τους κολλητούς μου, αποχτά ένα χαρακτήρα πιο απελευθερωτικό και λυτρωτικό μιας και είχα πολύ καιρό να το κάνω υπό αυτές τις συνθήκες που περιέγραψα παραπάνω...

Γέλιο... πολύ άφθονο γαμημένο γέλιο... Αυτό χρειάζομαι και αυτό παίρνω τις τελευταίες μέρες... και το γουστάρω τόσο πολύ... Ειδικά την Παρασκευή... από τις 3 το μεσημέρι μέχρι τις 6:30 το πρωί δεν σταμάτησα να γελάω... Δεν ξέρω κι εγώ πόσα χρόνια είχα να γελάσω τόσες ώρες σερί και να κάνω και τους άλλους να γελάνε... ήταν μια μέρα απόλαυση...

Εσείς πώς τα περάσατε οέο? :) Ελπίζω όμορφα...


ΥΓ... Μετά από επίσης άπειρο καιρό το έκανα πάλι ψιλοημερολόγιο το μπλογκάκι :p

ΥΓ2... Σε καλό να μου βγουν και να μην τον πιω...

ΥΓ3... Το σχόλιο με τον μαύρο είναι για να ψαρώσω κόσμο... μη μασάτε :P Συνεχίζω να το κρατάω τίγκα αληθινό Man power high five yo! :p