Home sweet Home...
"Μοναχική μου συντροφιά τετράδιο...
Φεγγαροφωτισμένη μου σκιά αχνή, ψιλόλιγνη, διαγράφεσαι στο φαγωμένο απ' τα πατήματα τσιμέντο.
Σκληρή και κρύα ξιφολόγχη, με τη σκιά σου την ευλύγιστη να ρέει σε κάθε κίνηση..."
ΡΟΔΟΣ POST #10...
Επιστροφή στα πάτρια... Αθήνα! Το μεγάλο χωνευτήρι πορνών... Κοινώς το μεγάλο μπουρδέλο! Η αγάπη μου! Δεν υπάρχει ρε μαλάκες η Αθήνα! Πείτε ό,τι θέλετε... Βρίστε την, βγάλτε την για τον πούτσο, θαυμάστε ό,τι άλλη πόλη ή χώρα θέλετε, πείτε για την κίνηση, τα σκουπίδια, την ακρίβεια, την εγκληματικότητα, το χοντρό κώλο με το στριγκάκι που σας αηδιάζει... στα παπάρια μου!...
Home sweet fucking home!
Βαθειά ανάσα... Μμμμμ... Καυσαέριο παλιοκάβλα, αγάπη μου!
Έπος ρε μαλάκες! Έπος γαμώ την πουτάνα μου γαμώ! Πρεζάκια κι άστεγοι παντού και τα μυαλά στα κάγκελα ρε!
Δε θυμάμαι να έχω χαρεί τόσο ποτέ βλέποντας τη σκατόφατσα του κολλητού μου να με περιμένει... Δηλαδή... θυμάμαι, αλλά για καθαρά λόγους που εξυπηρετούν το συγκεκριμένο κείμενο... δε θυμάμαι! Αμνησία ρε μαλάκα... Έτσι... επειδή γουστάρω...
Βαλίτσα στο πορτ μπαγκάζζζζζ... και τον πούλο για σπίτι...
Αυτό το μούδιασμα του "είμαι πάλι σπίτι"... Ανεκτίμητο...
Η κίνηση... ανεκτίμητη, τα γαμωσταυρίδια σε όλους τους γύρω οδηγούς... τα κωλοδάχτυλα... οι φιλοφρονήσεις για τα τσιμπούκια που κάνει η μάνα τους... αααααχ! Ανεκτίμητα!
Αθηνάρα και ξερό νταμάκι ζουζού ρε μουνιά!
Έλα νταξξξξξξει?! Γιαααα παίξξξξε μπάλα δικέ μου!
Home... sweeeeeet fucking Home....
Φεγγαροφωτισμένη μου σκιά αχνή, ψιλόλιγνη, διαγράφεσαι στο φαγωμένο απ' τα πατήματα τσιμέντο.
Σκληρή και κρύα ξιφολόγχη, με τη σκιά σου την ευλύγιστη να ρέει σε κάθε κίνηση..."
ΡΟΔΟΣ POST #10...
Επιστροφή στα πάτρια... Αθήνα! Το μεγάλο χωνευτήρι πορνών... Κοινώς το μεγάλο μπουρδέλο! Η αγάπη μου! Δεν υπάρχει ρε μαλάκες η Αθήνα! Πείτε ό,τι θέλετε... Βρίστε την, βγάλτε την για τον πούτσο, θαυμάστε ό,τι άλλη πόλη ή χώρα θέλετε, πείτε για την κίνηση, τα σκουπίδια, την ακρίβεια, την εγκληματικότητα, το χοντρό κώλο με το στριγκάκι που σας αηδιάζει... στα παπάρια μου!...
Home sweet fucking home!
Βαθειά ανάσα... Μμμμμ... Καυσαέριο παλιοκάβλα, αγάπη μου!
Έπος ρε μαλάκες! Έπος γαμώ την πουτάνα μου γαμώ! Πρεζάκια κι άστεγοι παντού και τα μυαλά στα κάγκελα ρε!
Δε θυμάμαι να έχω χαρεί τόσο ποτέ βλέποντας τη σκατόφατσα του κολλητού μου να με περιμένει... Δηλαδή... θυμάμαι, αλλά για καθαρά λόγους που εξυπηρετούν το συγκεκριμένο κείμενο... δε θυμάμαι! Αμνησία ρε μαλάκα... Έτσι... επειδή γουστάρω...
Βαλίτσα στο πορτ μπαγκάζζζζζ... και τον πούλο για σπίτι...
Αυτό το μούδιασμα του "είμαι πάλι σπίτι"... Ανεκτίμητο...
Η κίνηση... ανεκτίμητη, τα γαμωσταυρίδια σε όλους τους γύρω οδηγούς... τα κωλοδάχτυλα... οι φιλοφρονήσεις για τα τσιμπούκια που κάνει η μάνα τους... αααααχ! Ανεκτίμητα!
Αθηνάρα και ξερό νταμάκι ζουζού ρε μουνιά!
Έλα νταξξξξξξει?! Γιαααα παίξξξξε μπάλα δικέ μου!
Home... sweeeeeet fucking Home....
posted by it is at 11:03 AM
4 Comments:
καλησπέρα it isaki
Τέλεια αγκαλιά, έστω και με καυσαέριο!
Κάνεις την τέλεια αγκαλιά εννοείς? :p
Δε νομίζω :p
δεν εχω γυρισει στην αθηνα μετα απο στρατο, αλλα συμμεριζομαι το αισθημα! και οταν γυρνας απο τελειο μερος μετα απο μεγαλη απουσια παλι αναπνεεις το καυσαεριο και αισθανεσαι αυτο το αχ ειμαι σπιτι μου :)
Δεν μίλησα για τη δική μου αγκαλιά αλλά για τη γνώριμη αγκαλιά της Αθήνας που τότε για καιρό είχες νοσταλγήσει και σε έκανε να πεις σπίτι μου σπιτάκι μου...
Τι δε νομίζεις?
Post a Comment
<< Home