Ιαχές...
Γεμισμένα όπλα περιμένουν δάχτυλα να τους χαϊδέψουν τις σκανδάλες. Μάταια κλαίνε μάτια που έκλεισαν παντοτινά. Μάταια και οι φωνές που σίγησαν για πάντα, ουρλιάζουν για ζωή. Θα βρίσκονται πάντα τα χέρια που θα πατάνε τις σκανδάλες.
Ο ορισμός της αρνητικής επίσπευσης του καταχθόνιου εμπρησμού της σκέψης, έρχεται να σου ανατρέψει το μυαλό, υπάγοντάς σε, σε αναδρομικά εγχειρίδια διεξοδικής οδύνης, διασυρμού. Μαχόμενος ακόμη, υποκύπτεις στην καταχνιά της σκέψης μου και προσπαθώντας να πετάξεις προς το φως, δε βλέπεις τα δίχτυα που απλώσανε περίτεχνοι ψαράδες ελευθερίας.
Αφρικανικά κύμβαλα ακούγονται να πλησιάζουν. Μαύρα κορμιά και πρόσωπα, βαμμένα με χρώματα της μάνας γης, έρχονται οπλισμένα και αιμοσταγή. Τα δόρατά τους κραδαίνουν. Τις ασπίδες τους σείουν και οι φωνές τους βροντούν ρυθμικά, σε σκοπούς μυστικούς που αναπτερώνουν το ηθικό τους και καταβαραθρώνουν των αντιπάλων τους.
Βίαια χρώματα πληγώνουν τα μάτια σου και κλαίνε αίμα και ανθρώπινο πόνο. Κι όμως! Λουλούδια ανθίζουν σε πείσμα του καιρού και του εδάφους του άγονου. Λουλούδια που πρέπει με εκπαιδευμένο μάτι να κοιτάξεις για να δεις. Λουλούδια που δίνουν ελπίδα ζωής και καλύτερης τύχης.
Πιάσε τις στάλες της αυγής, αυτές που κολλάνε στα πράσινα φύλλα. Νοιώσε την ανάσα τους. Την ανάσα των πράσινων φύλλων που διψούν για ζωή και χαρά. Ανάσανε μαζί τους κι όταν πιάσεις την αναπνοή σου, με ένα τρανό ουρλιαχτό γκρέμισε τους τοίχους που σε χωρίζουν από τη ζωή σου και τη ζωή μου.
Αγάπα και όλα θα πάνε όπως τα θέλουμε...
posted by it is at 2:31 PM
11 Comments:
αααααααααααααα!!!!
δεν το έχω διαβάσει ακόμα αλλά ήθελα την παρθενιά :-ΡΡΡΡΡΡ
ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω!!!
τώρα το διάβασα κι έμεινα Μ@#@%@!
ήθελα να σου γράψω το ανεκδοτάκι αλλά δεν κολλάει εδώ με τίποτα θα το βάλω αλλού (ψάξε να το βρεις) εδώ θα βάλω αυτό:
Ρόδα της ερήμου
Σε θάλασσα ρόδινη έπλεα χθες βράδυ
Μεσ' του ονείρου μου την πλάνη βυθισμένος
Της ερήμου λουλούδια απαλά σαν χάδι
Τα ρόδα που μια φορά τον χρόνο ανθίζουν
Κάτω από την αλμυρή έρημο κρυφά
Με υπομονή της ζωής χυμούς μαζεύουν
Και ας ξέρουν ότι μέσα σε λίγα λεπτά
Στον ανελέητο ήλιο μόνα θα καούν
Τριαντάφυλλα της μακρινής Ατακάμα
Με μυρωδιά πλανεύτρα, μνήμης αφύπνιση,
Τέλη του Μάρτη ανθίζετε σαν θάμα
Κόντρα στην λογική και στο νεκρό τοπίο
Τ' άλικο χρώμα σας στην μνήμη μου για πάντα
Κόκκινη θάλασσα σε έρημο αλμυρή
Ξημέρωμα σς κάποιου Μάρτη της τριάντα
Σας είδα στη χώρα που ποιητής εφηύρε
Όπως τα αισθήματα μου έτσι και εσείς
Για της λύτρωσης την μέρα αδημονείτε
Την μέρα που ο ανθός αυθάδης και θρασύς
Την γλώσσα στο σίγουρο θάνατο θα δείξει
Στον κόρφο μου μέσα να σας κρύψω θέλησα
Διαφυγή από τον αφανισμό να δώσω
Μα τ' αγκάθια σας τα μυτερά αμέλησα
Που με τιμώρησαν για την αλαζονεία
Πεπρωμένου δύναμη είναι που ορίζει
Της ερήμου τα ρόδα όπως ο έρωτας
Ν' ανθίζουν σε τόπο που θάνατος μυρίζει
Κι ας είναι σίγουρος ο τραγικός χαμός τους
Ξυπνώντας πρωί μες τα σεντόνια τα λευκά
Στο στήθος, πόνος , τ' αγκαθιού το λάβωμα
Στα χέρια, αίμα , των ρόδων παντού μυρωδιά
Της πλάνης μου ανάμνηση, ροδοπέταλα
(εμπνευσμένο από τον LUIS SEPULVEDA)
Lol καταρχάς η παρθενιά δεν ήταν και δύσκολη καθότι μόνο εσύ έγραψες... από χτες το απόγευμα το έχω ανεβάσει... έχει πέσει η δημοτικότητά μου φοβάμαι :P
αυτό το συγκρότημα πολύ το πάω... παρεμπιπτόντως :)
Ολα σετακι πανε σ'αυτη τη ζωη. Ξερη γη & λουλουδια, αιμα & τραγουδι, ελπιδα & παραιτηση. Γιαυτο αποτυπωνω λουλουδια στο σωμα μου: μου υπενθυμιζουν την ομορφια & την ασχήμια, την ειρηνη & τον πολεμο μεσα μας.
Τι λες τωρα, επιτελους σχολιασα σοβαρα! :D
ασε ρε σου γραφει ο αυγοθεος τα κείμενα και το παιζεις μουρη μετα...
πφφφφφφφφ που λεει και η λοθ
ειμαι κατω οεο! τα λεμε απογευματακι μαν!
Όμορφο αλλά μην σε παίρνει από κάτω. Μπορεί να κομεντάρουν λίγοι αλλά σε διαβάζουνε χιλιάδες....
Lee... ή νομίζεις πως σχολίασες σοβαρά :p φιλάκια... όντως όλα σετάκια πάνε :)
σεφ ρε ο eggod μου κλάνει :p το απόγευμα δε θα με δεις γιατί θα πάω να δω τον αγώνα με τους κολλητούς μου :p έτσι είναι η ζωή... σκληρή :p
eggod δε με παίρνει από κάτω ρε :) μια χαρά είμαι :) πάντως δε με βλέπουν χιλιάδες... καμιά σαραντάρα ανά μέρα με βλέπει πάνω κάτω :) or so the tracker says... :p
μην ανησυχείς, γενικό φαινόμενο της εποχής είναι να μην πολυασχολούνται με τα μπλογκς....
ελπίζω να έχουν καλύτερα πράγματα να κάνουν........
δεν ανησυχώ... κυρίως για πάρτη μου γράφω... :) ε και για 5-6 ακόμη που με γουστάρουν και τους γουστάρω χεχεχε
aporia: arnhtikh epispeush = epibradunsh upo8etw. ara epibradunsh emprhsmou skepshs = anatrpoh mualou kai odunh? ara h epitaxunsh emprhsmou skepshs afhnontas apokaidia grhgorotera 8a eferne lutrwsh kai eutuxia? basika den to polukatalaba. isws bebaia na exoun meinei monaxa apokaidia faias ousias.
verth καλημέρες καταρχάς :) αρνητική επίσπευση μπορεί να είναι και η πρώιμη επίσπευση... αλλά γενικώς το συγκεκριμένο κομμάτι που σε κόλλησε είναι ασυνάρτητο... είναι λέξεις όπως μου κατέβηκαν, οπότε το να ψάξεις για νόημα μάλλον είναι μάταιο... καλύτερα να ψάξεις για το τι σου βγάζει... πολλές φορές (σχεδόν πάντα σε κείμενα που γράφω ασυνάρτητα) δε βγάζω νόημα... γράφω βγάζοντας ένα συναίσθημα που μου είναι έντονο εκείνη τη στιγμή και έχοντας στο μυαλό μου μια εσωτερική μελωδία που μου υπαγορεύει τις λέξεις και τη σειρά τους... μπορεί να ακούγεται πολύ δήθεν αυτό που λέω αλλά κάπως έτσι το νοιώθω όταν γράφω... φιλάκια :)
Post a Comment
<< Home