Sleep on this for a while...

Προσπαθώ να γράψω ένα γαμημένο ποστάκι σήμερα και έχω ένα μαλάκα με άκρως εκνευριστική φωνή να μιλάει με όλη τη δύναμη που μπορούν να του δώσουν τα σάπια πνευμόνια του, στο τηλέφωνο... Μιλάει και λέει μαλακίες... Η ηλιθιότητα στάζει από παντού...
Προσπαθώ να γράψω ιστοριούλα και μου χαλάει το τσι... Η συγκέντρωση πάει περίπατο...
Βέβαια, δε φταίει μόνο αυτός... φταίω κι εγώ γιατί υπό κανονικές συνθήκες, όταν έχω όντως έμπνευση, γράφω και ακόμη κι αν βαράνε κανόνια δίπλα μου, δεν ακούω τίποτα... μόνο τις λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό... οπότε υποθέτω πως σήμερα δεν έχει έμπνευση ο καλλιτέχνης (εγώ είμαι αυτός, όχι το λέω γιατί δύσκολα θα το πιάνατε, μιας και μαλακίες γράφω συνεχώς...) και επομένως θα πήξει η μουνάρα σας στη μαλακία, αν κάνετε το λάθος να με διαβάσετε... A fair warning has been given... go on at your own risk... (πως το μιλάω το ξενικό ο πούστης...)
Η γαμημένη η ζωή είναι μια φάρσα... Έρχεσαι χωρίς να σε ρωτήσει κανείς (και πως να σε ρωτήσει δηλαδή αφού δεν υπάρχεις πριν....) και πρέπει ξαφνικά να γίνεις κάτι... Να αποκτήσεις μια προσωπικότητα, να αποκτήσεις γνώσεις, να μάθεις τουλάχιστον μια γλώσσα για να συνεννοείσαι (δε μιλάω για ξένη γλώσσα... για τη μητρική μιλάω...) με τις υπόλοιπες προσωπικότητες γύρω σου, γιατί αλλιώς δε βγαίνει, να αποκτήσεις θέλω, όνειρα κλπ Οκ μαλάκα μου... γιατί?
Όχι μόνο γιατί, αλλά και τι? Τι σκατά όνειρα? Τι σκατά προσωπικότητα, θέλω κλπ κλπ? Ποιος είναι σίγουρος πως έχει προσωπικότητα, για να'χουμε καλό ερώτημα? Ποιος είναι σίγουρος για τον εαυτό του πως έχει προσωπικότητα δική του ξεχωριστή και πως δεν είναι απλώς ένα άθροισμα άλλων προσωπικοτήτων, που με τη σειρά τους είναι ένα άθροισμα άλλων και πάει λέγοντας, μέχρι την εποχή που για να έχεις προσωπικότητα αρκούσε απλώς μια αξιόλογη μυϊκή δύναμη και η ικανότητα να ανοίγεις κεφάλια...
Ποιος είναι σίγουρος πως έχει όνειρα και πως τα όνειρα αυτά είναι τα δικά του και όχι αυτά του εμμέσως, ή άμεσα του επιβάλλονται από τρίτους? Από την πουτάνα την κοινωνία, από τους γονείς, από φίλους, από... , από... και πάει λέγοντας? Εγώ δεν είμαι σίγουρος... Να σου πω την αλήθεια, όχι απλώς δεν είμαι σίγουρος για το αν έχω δικά μου όνειρα... δεν είμαι σίγουρος αν έχω καν όνειρα... Γιατί οκ, λέω πως θέλω το τάδε και το δείνα... τι σκατά όμως κάνω γι'αυτό? Τι προσπάθεια, τι στερήσεις, τι αγώνα? Να σου απαντήσω? Τίποτα... Παπάρια... Δεν ξεβολεύω την κωλάρα μου... κάθομαι στ'αυγά μου και παπαρολογώ... ουυυ μερικές φορές μάλιστα αισθάνομαι και γαμάτος που παπαρολογώ τόσο όμορφα... θέλει τέχνη και μεράκι η παπαρολογία αδερφέ!
Το πιο δύσκολο πράγμα είναι να κοιτάξεις τον εαυτό σου σαν ένας τρίτος, έχοντας τις γνώσεις των ενδόμυχων σκέψεών σου όμως παράλληλα και να τον γαμήσεις στο κράξιμο... Γιατί του αξίζει... Γιατί το κέρδισε και το κερδίζει καθημερινά το κράξιμό του ο εαυτούλης σου... Αλλά δεν πρέπει να μείνεις εκεί...
Αν μείνεις εκεί το μόνο που έκανες είναι να δώσεις στον εαυτό σου το άλλοθι πως, οκ είμαι ο μαλάκας που είμαι αλλά τουλάχιστον το ξέρω και με κράζω... και αυτό είναι μεγάλη παγίδα... αυτό είναι το μεγάλο βόλεμα... Το δύσκολο είναι να κουνήσεις την κωλάρα σου από τον μαλακό καναπέ που έχει πάρει το σχήμα της με τη μορφή λακκουβίτσας και να τον βάλεις να κάτσει ωσάν το φακίρη πάνω σε πυρωμένα καρφιά... και όχι τις φλωριές με τα πολλά καρφιά που κάνουν οι φακίρηδες και μοιράζεται πάλι το βάρος σε σχετικά μεγάλη επιφάνεια οπότε δεν πονάει η κωλάρα σου... όοοοχι, σε λίγα και εκλεκτά καρφάκια, να μπούνε μέσα στο κρέας να σε τσούξει το κωλομάγουλο και να αρχίσεις να τρέχεις σαν τον Βέγγο... να τρέχεις και να μη φτάνεις... και κάθε που νομίζεις πως έφτασες, να ξαναβγάζεις κάτω από τον καναπέ το αναδιπλούμενο, έξτρα βολικό στο πακετάρισμα σετ καρφιών, τώρα και με καρφιά που ανανεώνονται, να το βάλεις στην πρίζα να πυρώσει και να επαναλάβεις το κάψιμο - τρύπημα κωλομάγουλου, μπας και ξαναρχίσεις να τρέχεις...
Γιατί είτε το θες είτε όχι, η γαμημένη η ζωή μόνο ως τρέξιμο μπορεί να είναι γόνιμη... αλλιώς βαλτώνει και σαπίζεις... και μπορεί να το πάρεις πρέφα πολύ αργά... κι αν συνειδητά γουστάρεις το βάλτο γιατί το νερό του είναι πιο ζεστό... ε οκ... καλό σάπισμα...
Πάω να βρω πριζούλα... κάτι πρέπει να κάνω... αλλά τι? τι? τι σκατά? Ποιος θα μου πει? Τα καρφιά έχουν την απάντησή σου... Εσύ όμως πρέπει να τα διαλέξεις... Υπάρχεις εσύ?
Ζαλίστηκα... Φαύλος κύκλος... Ας αλλάξω κανάλι... καλά είναι εδώ στον καναπέ...


Άντε και γαμίδια...