Σύμπαν...

Ονειρεμένη απαρχή του χάους, ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης ευαίσθητων δεκτών, δέξου τις επικλήσεις τους.
Καθημερινά ανάβεις ένα νοητό πυρσό, να σε καθοδηγεί στα σκοτάδια βαθειά μέσα σου. Ανεξάρτητες υπάρξεις σου καθορίζουν τη ζωή, ακτές πλατιές σε καλοδέχονται, άμμος και αρμύρα σου σμιλεύουν το πέτρινο κορμί. Τα παιχνίδια των παιδιών σου ζεσταίνουν την καρδιά. Οι έρωτες που εξελίσσονται πάνω σου, σου δίνουν ζωή. Οι θάνατοι σου δίνουν κύρος και σεβασμό.
Ο μικρός κύκλος σου ποτέ δεν κλείνει. Ανελίσσεται ατέρμονα προς το τέλειο. Αστέρια γεννιούνται και πεθαίνουν με εκρήξεις θανατηφόρες, σκορπώντας πάλι τη ζωή. Ανεπανάληπτη η κάθε σου πράξη, εσύ καθορίζεις το μέλλον σου.
Όρια δεν ξέρεις τι είναι, το άπειρο η μόνη σου σταθερά, ο άνθρωπος άλλη μια πιθανότητα στον άπειρα βαθύ ωκεανό σου. Κρατάς τα μυστικά σου καλά σφραγισμένα και κάθε απάντηση χιλιάδες νέα ερωτήματα γεννά. Με πείσμα παιδικό μη λέγοντας αυτά που ξέρεις και ίσως να μην ξέρεις καν εσύ. Σε ατέλειωτο αγώνα δρόμου προς τη γνώση μας βάζεις.
Να εξελιχθούμε προσπαθούμε, μήπως και φτάσουμε κάποτε να γίνουμε ένα με τη δική σου τη συνείδηση.
Η δυσκολία σου μας εξελίσσει, μας γοητεύει, μας έλκει, μας κάνει να κοιτάμε ψηλά. Κάθε τι που μαθαίνουμε για σένα μας κάνει περήφανους, κάθε τι που μας κρύβεις περίεργους και κάθε τόσο μπροστά στην ασύλληπτή σου δύναμη για θάνατο και ζωή κρύβουμε τα μάτια μας με την ανάστροφη του χεριού, μην αντέχοντας στο φως σου το εκτυφλωτικό.
Δεν είσαι θεός, δεν είσαι ανώτερη δύναμη... απλώς είσαι και θα είσαι, με, ή χωρίς παρατηρητές, πάντα εκεί, πάντα να δημιουργείς και να καταστρέφεις.
Απλά ακαταμάχητο... Σύμπαν μας!