I'm fine and dandy!!!...

Γκουχ γκουχ... Καλημέρες...
Για όσους δεν το κατάλαβαν χτες ήμουν ψιλομπουρδέλο... Τι? Ήταν πιο προφανές και από το προφανές έ? Ε, δε μου λέει κάτι αυτό... Εδώ άλλα κι άλλα δε νιώθετε... σ'αυτό θα κολλάγατε? :p
Κάθε άνθρωπος έχει τους δικούς του τρόπους να ξεπερνάει τις δύσκολες φάσεις του... Εκτός από τους αυτόχειρες, που την πρώτη φορά που δοκιμάζουν ένα νέο τρόπο βρίσκονται κάτω από το χώμα... (εκτός από αυτούς που δεν είναι ικανοί ούτε να αυτοκτονήσουν, οπότε και κανονικά θα έπρεπε η κοινωνία πρόνοιας να κάνει την εμφάνισή της και να τους βοηθήσει, αλλά δεν έχουμε ούτε κοινωνία πρόνοιας, ούτε κράτος, ούτε πολιτική ευθύνη ρ'αδερφέ...)
Για μένα δεν υπάρχει τίποτε πιο αποτελεσματικό που να με βγάζει από την κατάθλιψή μου, εκτός από το ποδόσφαιρο και το συμπαθέστατο pet μου τον Φ.Κ.... Είδα το μήνυμά σου χτες και έκλασα στα γέλια... Ευχαριστώ φιλαράκι... Είσαι πάντα τόσο γελοίος που ακόμη κι αν ήμουν φορέας του AIDS, ή/και πρεζάκι, ή το χειρότερο απ'όλα.... γαύρος, με ένα σου σχόλιο θα ξέχναγα τα πάντα και θα ένιωθα ευγνώμον σε θεούς και δαίμονες που δεν είμαι... εσύ! (Με αγάπη το λέω και το ξέρεις...).
Χτες λοιπόν είχα κανονίσει με τον κολλητό μου τον Σ να πάμε για μπαλίτσα... Γενικώς όποτε παίζω μπάλα τα ξεχνάω όλα... Πυρηνική καταστροφή να έχει γίνει στα παπάρια μου... Αρκεί να έχω το τόπι στα πόδια μου και να παίζω κλωτσιές με γνωστούς ή και άγνωστους... Το να σωριάζεις κάτω χωρίς φάουλ ένα κτήνος πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων από τις δικές σου, σου προσδίδει έναν αέρα και μια στύση άλλο πράγμα... Βιάγκρα και φλωριές... Τζαρτζάρισμα φίλε μου... That's my secret, που έλεγε παλιότερα και γνωστή μουνάρα για λιγότερο γνωστό άρωμα...
Κοιμήθηκα ανάλαφρος σαν σπουργιτάκι και ξύπνησα εξίσου ανάλαφρος, αν και πανικόβλητος λόγω του περασμένου της ώρας και ετοιμάστηκα σαν τον άνεμο για τη δουλειά... Στο δρόμο πήρα το μωρό τηλέφωνο, να μην ανησυχεί κι όλας πως είμαι ακόμη σκατά και μετά από μια καρποφόρα συζήτηση, όσο και πλήρως αηδιαστική λόγω γλυκόλογων κτλ... έκλεισα το τηλέφωνο, έβγαλα το hands free (…to masturbate...), γιατί είμαι και υπεύθυνος οδηγός και δε μιλάω στο κινητό οδηγώντας αν δεν έχω κουμπώσει το hands free, και χαρούμενος κατάφερα να πατήσω και λίγο γκάζι εκμεταλλευόμενος το κενό της δεξιά λωρίδας, μιας και οι περισσότεροι έλληνες οδηγοί είναι πολύ σνομπ για να πατήσουν δεξιά λωρίδα... Καθώς λοιπόν είχα αναπτύξει την ιλιγγιώδη, για την παραλιακή το πρωί, ταχύτητα των 80 χλμ/ώρα... παρατηρώ έντρομος φορτηγό να αλλάζει, χωρίς κανένα φλας και χωρίς να κοιτάξει καθρέφτες... από τη μεσαία στη δεξιά λωρίδα... Πλακώνομαι στα φρένα λοιπόν και κόβω όσο μπορώ πιο δεξιά...
Έχω το προσόν (?) να μεταλλάσσομαι από ήμερο πρόβατο σε αιμοδιψές κτήνος του πολέμου σε περίπου 2sec... Αφού έχω καταφέρει λοιπόν να περάσω μπροστά από το τρελό φορτηγό, με τα φρένα σπασμένα, με τα φρένα σπασμένααααααα κτλ, γυρνάω τη μούρη μου προς το πίσω παρπρίζ και σηκώνω με αγανάκτηση τα χέρια σε φάση "μα καλά τι κάνεις γαμώ $%^&*&^%$ σου?" (όπου βλέπεις $%^&*&^%$... βάλε όποιον θεό, άγιο, δαίμονα ξέρεις... καλύτερα όμως όλους αυτούς μαζί...). Ο συμπαθής οδηγός φορτηγού, που να είναι καλά ο άνθρωπος σε όποιο μέρος της κόλασης και να βρίσκεται... αγνοώντας τα κέρατα και τις φωτιές που βγαίνουν από μέσα μου... μου κάνει νόημα σε στυλ "σιγά μωρέ, δεν έγινε και τίποτα...".
Χεχ... Καλή φάση σκέφτομαι και καπάκια σκέφτομαι ό,τι βασανιστήριο έχω δει, ακούσει και σκαρφιστεί επιτόπου, να συμβαίνουν σε αυτόν τον γαμημένο υπάνθρωπο, μια διαδικασία που μου πήρε περίπου 1 sec... yes, yes... I can think fast...
Τέλος πάντων... Μη σας πολυσκοτίζω τ'αρχίδια... Είμαι μια χαρούλα σήμερα... Και καλώς ή κακώς θα είμαι για πολύ καιρό ακόμη... οδηγού θέλοντος, και φορτηγού επιτρέποντος...
Φιλάκια σε όλους και σόρρυ αλλά στα χτεσινά ξινά σταφύλια δε θα απαντήσω... Μη με παρεξηγάτε... :)


ΥΓ. Eggod... οκ μαν, το γαμίδια είναι δικό σου... Το μαλάκας είναι δικό μου οκ? Μη σε δω να το ξαναγράφεις... Έλεος ρε παπαριάδη... Λέω άντε γαμίδια από το λύκειο... Τσουτσεκάκι...