14 γράμματα 1 αλήθεια!!!...

Λοιπόν σε άκουσα που
ορμούσες στα πυκνά
θυμάρια εκεί στις άκρες
ερχόμενη με φόρα,
ίδια μορφή ανέμου
σκωπτικού, μαύρου
ακάλεστου δαίμονα
ισχνού, παιδιού
αδάκρυστου από πόνο
δάχτυλα βρώμικα να
επαιτείς σε ξένους και σε
ρυάκια να τσαλαβουτάς
φωτιές σβήνοντας μιας άλλης
ήβης που δεν έζησες

ΥΓ... Φακ... φακ φακ... μια σκέψη με στοιχειώνει που βγαίνει από το κείμενο αν το κοιτάξεις σωστά... Όχι δεν έχει κανά νόημα... μονάχα μια φράση κρύβει μέσα του που προσπαθούσα να κρατήσω μα τον ακράτητο είχε...
ΥΓ2 Μεγάλη! :p
ΥΓ3 Το ξέρεις πως σε αγαπάω κατά βάθος :p