Wednesday, February 06, 2008

Αγώνας απογείωσης...

Μαστουρωμένες φωτεινές μαύρες κηλίδες, μέσα σε σκοτεινό το φόντο από άσπρο φως... Παράδοξα χτυπούν τις πόρτες μας με χέρια ανύπαρκτα, σήμαντρα που σημαίνουνε τα πάντα, νωχελικά βαρούν, πάνω στου ξύλου τα νερά, μιας κάποιας παλιωμένης από χρόνια και καιρούς παράξενους, πόρτας.
Χτίσε σιγά σιγά τον ύπνο σου, στρώσε τα μάλλινα στου κρύου πατώματος την αγκαλιά και διώξε από το νου σου το φόβο του κρυώματος. Οι ζεστές ψυχές δεν παγώνουν και δεν πληγώνονται. Τα κρύα χέρια που τις ακουμπούν ζεσταίνονται. Τα κρύα μάτια δε βλέπουνε και κάποτε θα σου θυμίσω να ακούσεις τους τριγμούς μου. Σαν καλολαδωμένη μηχανή δουλεύεις εκ του σύνεγγες.
Τι πας και μηχανεύεσαι όμως αδερφέ μου ώρες ώρες... Μα είναι τούτο δυνατό? Πώς γίνεται να φτιάξεις από όνειρα πετσέτες, και με αυτές να μας σκουπίζεις τον ιδρώτα, κάθε που θα μας λούζει κρύος, μέσα σε κάποιον εφιάλτη? Κι αυτού του άλτη τα πατήματα πως με στοιχειώνουν... Τον βλέπω πάλι και ξανά να παίρνει φόρα... Τρία πατήματα, στέρεα, δυνατά, ελπιδοφόρα, η απογείωση... το ζενίθ, το θεαθήναι και η πτώση... Ξανά και ξανά με νέα ορμή κάθε φορά, ακούραστα να απογειώνεται μονάχα για να πέσει πάλι. Κι εκεί που απελπίζομαι κάθε φορά πριν από την τελευταία πτώση... μια μοναχά στιγμούλα πριν, ξυπνάω ξέπνοος και κατατρομαγμένος. Λες όποτε ξυπνάω να χάνω την ανέλπιστη χαρά? Λες μαγικά τρόπον τινά, η επαφή του πέλματος με το χορτάρι να μην έγινε? Κι από εκεί που η μοίρα πάλι κέρδιζε να βγήκε νικητής το απροσδόκητο? Μονάχα μια φορά πρέπει ν' αντέξω, μέχρι το τέλος της προπόνησης, μέχρι το τέλος του ονείρου (αν υπάρχει), για να μπορέσω, το βασανιστικό ερώτημα, να λύσω... Μετά θα 'ρθω να σου μιλήσω και τη χαρά κι ελπίδα μου να μοιραστώ μαζί σου...
Κέρδισες τη χαρά μου. Κέρδισες τη θλίψη μου και όπου να 'ναι θα κερδίσεις και εμένα. Ολυμπιονίκης του αγώνα μου για μια ανάσα καθαρή. Πολυνίκης της προσμονής μου για ένα καλύτερο αύριο. Κριτής και αγωνιζόμενος στον ίδιο αγώνα για αυτoπροσδιορισμό. Όταν τρέχεις σε άδειο γήπεδο, το να κερδίσεις είναι αδύνατο... Μα όταν μπαίνεις στην καρδιά μου τη γεμίζεις... Και πάντα τερματίζουμε μαζί, χέρι με χέρι, με τους παλμούς απ' τις καρδιές μας να 'χουνε συντονιστεί και τις ανάσες μας δυο συννεφάκια από ατμούς να εκρήγνυνται προς τ' άπειρο...
Λάβετε θέσεις... Έτοιμοι... Πάμε!




ΥΓ. Για να προλάβω καταστάσεις... όποιος σκέφτηκε να κάνει και καλά λογοπαίγνιο με τον άλτη και το λάδι γνωστής ελαιοπαραγωγικής εταιρίας... είναι απλώς τραγικός... (ναι κι εγώ που το σκέφτηκα είμαι εξίσου...)
ΥΓ2. Έχει πολύ πλάκα να ξεκινάς από κάπου και να πηγαίνεις κάπου εντελώς αλλού και στην πορεία να σβήνεις κι άλλα πεντακόσια μονοπάτια που ξεκίνησες να παίρνεις...
ΥΓ3. Να θυμηθώ να συγκρατηθώ και να μη σκίσω ορισμένα κωλαράκια που τους χρειάζεται σκίσιμο μιας και την είδαν πούτσοι...
ΥΓ4. οι δήθεν αγριόφλωροι, είναι από τα πιο αντιπαθητικά θεάματα in my book...
ΥΓ5. Κατούρα και λίγο... θα πονέσει η ψωλή σου...
ΥΓ6. Ποιος γάμησε το κείμενο με τα ΥΓ ρε? Άλλο το 'να άλλο τ' άλλο... (σκύψε κάτω να στο βάλω... γαμάτο? όχι? κανένας? τίποτα? μηδέν?...)
ΥΓ7. Όποιος παίζει με τη φωτιά των τρώνε οι κότες!
ΥΓ8. Και στην κορφή κανέλα!

17 Comments:

Blogger genna said...

σαν την Αγελάδα κάνεις...
άλλη φορά θα σταματάω πριν το τέλος θα παιρνω το όμορφο και θα φεύγω, όπως έχω κάνει άπειρες φορές, τώρα ήθελα να στο πω

φιλί!

6/2/08 18:28  
Blogger Ατθάνα said...

δηλαδή...η ύφανση της πετσέτας αν την αναλύσεις με ονειροσκόπιο θα βρεις ότι αποτελείται από όνειρα φωτεινά, με τη δύναμη να απορροφά κρύες ενέργειες και να παράγει θερμότητα όπως μια ζεστή ψυχή θα μπορούσε..
ναι, μου έκανε εντύπωση αυτή η παράγραφος!

φιλάκια και καλησπέρααααα :)))

6/2/08 18:29  
Blogger alexis said...

καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια :)

6/2/08 20:22  
Blogger Loth said...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΡΧΟΜΑΙ ΚΑΙ...ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ ΣΤΟ ΥΓ.2!
ΟΛΕ ΚΑΙ ΞΑΝΑΟΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
ΜΑΑΤΣ!;P

7/2/08 08:22  
Blogger it is said...

genna καλημέρες :) Έλα μωρέ... μην κολλάς σε τέτοια χαζά... κράτα ό,ι γουστάρεις και τα άλλα πέτα τα :) καλημέρες


καρυάτιδα... το καλό ή κακό για κάοιους, είναι πως το ονειροσκόπιο θέλει τουλάχιστον δύο για να δουλέψει σωστά... γουστάρω όμως που κοιτάμε μαζί :) φιλάκια τρέλα :)


thrills... εκτός θέματος είσαι :p


loth... λολ... φιλάκια :) χαίρομαι που σου άρεσε έστω και το ΥΓ... συνεργάσου με τη genna... βρείτε και μερικούς ακόμη που να γουστάρουν τα άλλα ΥΓ... και θα έχουμε ένα team να γουστάρει όοοοολο το κείμενο! hip hip hurray! :p

7/2/08 10:11  
Blogger Φαίη said...

Δηλώνω συμμετοχή σε οποιαδήποτε κίνηση για ίδρυση fan club των υστερόγραφων του it is. Μπορώ να το εκπροσωπήσω επάξια στας εξωτερικάς, έχω διαβάσει σχεδόν όλα τα υστερόγραφά του απ' αρχής blog!

Α,και για να απαντήσω στο σχόλιο του προηγούμενου post, την επόμενη φορά που θα κατέβω Ελλάδα θα ειδοποιήσω. Την Lee. Ποιός σε χέζει εσένα :p

Φιλιά :p

7/2/08 10:51  
Anonymous Anonymous said...

it is,
νομιζωοτι αυτο το κειμενο μπορει να συμπυκνωθει στο ΥΓνο.3 , σε αυτουςπου την εχουν δει π..οι!
τα σεβη μου!
και καλημερα!

7/2/08 11:34  
Blogger it is said...

φαίη... δε θα γίνεις διάσημη πατώντας πάνω μου!... τουλάχιστον όχι χωρίς να βγάλω κι εγώ κάτι :p lol έλα που δε θέλεις να με δεις κι εμένα μη χέσω! Ξέχασες που σε δίδαξα τότε να μην είσαι ακίνδυνη? Μα τόση πια αχριστεία? τς τς τς τς τς :p Φιλάκια ξενιτεμένο νιάτο :)


lifewhispers :D εχεχεχε έχουν γίνει πάμπολλοι ε? :p καλημέρες ρε :)

7/2/08 12:17  
Blogger ΔΣ said...

μου άρεσε παρα πολυ αυτο το postκαι οσα ηθελα να πω τα προλαβε η karyatida.σας φιλω και τους δυο......

7/2/08 12:43  
Blogger it is said...

γεια σου δασκάλα :) Ευχαριστώ πολύ... ε καλά... η καρυάτιδα με ξέρει μέσα έξω κι απ'την καλή κι απ'την ανάποδη :p είναι λογικό να πέφτει μέσα πάντα ή σχεδόν πάντα έστω... κι εσύ παρομοίως...

7/2/08 12:54  
Anonymous Anonymous said...

περί του ΥΓ1: είσαι ο άνθρωπος που φτιάχνει λογοπαίγνια πιο γρήγορα κι απ' τον ίσκιο του! ;-)
φιλιά :)

7/2/08 14:48  
Blogger it is said...

hahahaha deadend το παλεύω :p ευχαριστώ :) (τελικά παίζει να ήμουν ο μόνος τραγικός έτσι? :p ή αυτό ή κάνετε όλοι τις αδερφές επειδή σας έπιασα! χα!)

7/2/08 15:20  
Blogger Αορατος said...

Με εχεις μπερδεψει.Ενω γραφεις γαμω τα κειμενα και μας ταξιδευεις,γραφεις και γαμω τα υστερογραφα και μας πρσγειωνεις (ομαλα και με πολυ γελιο).Ακου να δεις φιλαρακι εγω απο δω και περα θα σου απανταω ετσι:

It is No1 Γαμω τα post,πιστευω οτι οταν εχεις βρει το αλλο σου μισο δεν σε νιαζει τιποτα και ο αγωνας που κερδιζεις ειναι η μεταξι σας ισοροπια που κραταει και δηναμωνει την αγαπη σας..Δεν το λεω μονο προσωπικα γενικος αυτη την αποψη εχω.

Ιt ιs Νο2 χαχαχεαεχεαεχαεχεαεχεαεχα
Ρε παλαβε κανεις παρεα με τον Αρκα?Ατακα στην ατακα μας κανουν τον IT IS....χαχεεχε

Αντε γειααααααα λεμεεεεεεεεεε :))))))

7/2/08 19:34  
Blogger Loth said...

ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ..ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ..ΣΥΝΕΠΩΣ..ΑΣΕ ΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΝΑ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ!
;P
ΥΓ.ΑΝΑΠΟΔΗ ΟΜΩΣ Ε???ΧΙΧΙ

8/2/08 08:21  
Blogger it is said...

noesis... ρε φίλε όσο ανορθόγραφος είσαι... τόσο κι άλλο τόσο γουστάρω το πως σκέφτεσαι ώρες ώρες... και δεν το λέω επειδή μου λες καλά λόγια μόνο... σ'έχω τσεκάρει και στα σχόλιά σου αλλού και σε κάποια κείμενά σου... ευχαριστώ πολύ ρε συ :) Τα ΥΓ βοηθάνε στο να μην τη βλέπω μέγας ποιητής και παπαριλίκια :) είναι το δίχτυ ασφαλείας μου :)


λοθ... όχι που θα συνεργαζόσανε εσύ με άλλους ανθρώπους μωρή! :p Στο λεξικό, δίπλα στο καλόβολος νομίζω έχει φωτογραφία σου... εκεί προς το τέλος που λέει: αντώνυμα:... :p καλημέρες μωρή αδερφή :)

8/2/08 08:57  
Blogger Loth said...

ΧΑΧΑΧΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
Ε ΟΧΙ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΟΟΟΟΟΟΟΟ..ΔΕ ΜΙΛΑΩ ΑΛΛΟΟΟΟ!
;P

8/2/08 11:44  
Blogger ceralex said...

"Κέρδισες τη χαρά μου. Κέρδισες τη θλίψη μου και όπου να 'ναι θα κερδίσεις και εμένα"


Τα σέβη μου


Υ.Γ.δεν χρειάζεσαι δίχτυ ασφαλείας αλλά μάλλον το χρειαζόμαστε εμείς αφού μας έχεις ήδη απογειώσει.

16/2/08 04:08  

Post a Comment

<< Home

eXTReMe Tracker