Από αυτοσκοπό μαλάκας (Ωδή)...

Η πόρνη σκέψη σου εκτοξεύεται για λίγο, μα σαν τον πίδακα από σπέρμα μαλακίας, σύντομα επιστρέφει κατά πάνω σου και στη νωθρή κοιλιά σου προσγειώνεται(?)... Τα μαλθακά σου τα ματάκια κλείνουνε για δυο στιγμές, να απολαύσεις αδερφέ μου την καλή σου τη βολή! Πετυχημένη μαλακία, τύφλα να' χει το γαμήσι, που λέει κι ο θυμόσοφος λαός κι αυτό είναι μονάχα ίσως ό,τι κράτησες απ' τη συλλογική μας σκέψη των αιώνων...

Αγάμητοι μαλάκες σου τα ενστάλαξαν στο νου και συ τους εναπόθεσες σε βάθρο, ανάγοντας τη μαλακία σ' επιστήμη... Μικρό μου μπουνταλάδικο αγοράκι... τι σε φοβίζει στη ζωή έξω να βγεις και να γαμήσεις? Εντάξει... η μαλακία δεν τυφλώνει τελικώς κι αυτό το ξέρεις πρώτο χέρι... με το δεξί κατά προτίμηση... Παρόλα αυτά, είναι μοναχικό το σπορ... Δε σε βοηθά να ανταλλάξεις τίποτε και όσο πας και περισσότερο με σένα μόνο μένεις...

Καλύτερη παρέα ο εαυτός σου... αυτοδιασκεδαζόμενος και μόνος, τραγικός... Μιλάς στο δρόμο με την πάρτη σου κι ενοχικά γυρίζεις το κεφάλι σου να δεις, μήπως και ρόμπα έγινες αν σ' άκουσε κανένας... Στον εαυτό σου πρώτιστα γελοίος φαίνεσαι αγορίνα μου... Στον εαυτό σου που διψά στα μύχια για δόξες, μεγαλεία κι αναγνώριση απ' τους γύρω του. Είναι ορμέμφυτο αυτό, δεν το αλλάζεις... Γιατί κοιμίζεις την υπόστασή σου? Γιατί τα γέλια των περαστικών φοβάσαι κι όχι το κλάμα το δικό σου?

Λίγο πριν κοιμηθείς θα σκέφτεσαι και πάλι τι θα αλλάξεις αύριο... Η λίστα σου να μεταφέρεται στο κάθε αύριο ως το τέλος... Ανίκανος θα νοιώθεις κι ανικανοποίητος... Άδειος και μόνος σου... Κάπου εκεί στην υπερένταση, το χέρι σου θα πάει πάλι μόνο του στο σωβρακάκι σου το καθαρό... και μια ακατανίκητη επιθυμία να το λερώσεις πάλι θα σου έρθει... Με γρήγορες κινήσεις, λίγο ενοχικές, την υπερένταση θα αποβάλεις για να κοιμηθείς και πάλι... ήσυχος και ανήσυχος μαζί... με έναν δήθεν οίστρο αλλαγής να σε ανατριχιάζει...

Καληνύχτα μαλακάκο μου :)