Τόνος...

Τόνος...

Δε φαντάζεσαι πώς ένας τόνος μπορεί να αλλάξει τα πάντα... Πώς ένας τόνος μπορεί να βαρύνει τόσο?

Μα τι λες? Να βαρύνει τόσο? Μα... μιλάς για έναν τόνο...

Ένας τόνος αλλάζει το νόημα... Ένας τόνος αλλάζει τη σκέψη... Τον ρουν... Τον ειρμό και...

Ένας τόνος αλλάζει πάνω απ' όλα τη μουσική...

Η απουσια του τονου γκριζαρει τα παντα... Ολα στο πατωμα διχως πνοη... Ενας τονος αλλαζει τη γυμνια...

Δίνει και πάλι στις λέξεις ζωή... Μ' ένα τόνο... αναστα-τώνομαι... όχι όχι... λαϊκό μου κάνει λιγάκι αυτό... Μ' ένα τόνο μπορώ να τονίζω στιγμές μου και σκέψεις και σένα και με...

Μ' ένα τόνο σε βρίσκω σε χάνω και τόσοι είναι οι τόνοι που φτιάχνουνε με...

Όταν βάζεις τον τόνο θυμήσου και σκέψου... που τον θες να σου δώσει πνοή? Είναι εδώ μες τη λέξη μου μέσα ο τόνος ή φωνάζει "έιμαι λάθος εκεί!"?

Παραλήγουσες, λήγουσες, προπαραλήγουσες, κάθε μία και όλες μαζί, να ερίζουνε όλες για μία μονάχα του υπέρτατου τόνου μικρή προσοχή...

Κι όλο αυτό το παιχνίδι, του τόνου η ιστορία, να βγαίνει από ένα χαζό, ένα ανάγνωσμα χτες τα μεσάνυχτα πάλι σε τοπίο εικονικό...



ΥΓ. Μήπως να κόψω τη νυχτερινή λες? Ναι ε?...
ΥΓ2. Την ανάγνωση εννοώ...
ΥΓ3. Μαλακιούλα είναι... αλλά κι εγώ μαλακιστήρι είμαι... Οπότε, why not? που λεν και στο χωριό μου... :p