Thursday, February 15, 2007

Αναγνωριστικές Βολές...

Όταν κοιτάς για πρώτη φορά έναν καινούριο άνθρωπο, σου δημιουργεί κάποιες εντυπώσεις. Με ποιον ακριβώς τρόπο γίνεται αυτή η ασυνείδητη διεργασία, μέσα σε ελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου δεν ξέρω. Ξέρω όμως πως όταν βλέπω έναν άνθρωπο μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα έχω σχηματίσει μια πρώτη εικόνα και περιμένω ή δεν περιμένω κάποια πράγματα από αυτόν. Χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω (ναι καλά....) τις περισσότερες φορές πέφτω μέσα.... Το ένστικτό μου δηλαδή είναι καλό σε τέτοια θεματάκια...
Μερικές φορές όμως κάποιοι είναι παραπλανητικοί. Καλύπτουν αρκετά καλά το από μέσα και ενώ είναι σχετικά εύκολο να τα ξεσκεπάσεις τα μουνιά όταν είναι από έξω καλοί κι από μέσα σκατά, όταν συμβαίνει το αντίθετο είναι κομματάκι πιο δύσκολο... Θέλει παραπάνω κουβέντα το ζήτημα...
Συζητώντας λοιπόν, αρχίζεις και προσέχεις πως κάποιος που στην αρχή σου φάνηκε αρκετά επιφανειακός και just looks no brains, ανταποκρίνεται και σε εγκεφαλικά ερεθίσματα αρκετά καλά (ντάξει όχι τόσο καλά όσο εγώ, αλλά το παλεύει...) και μάλιστα έχει και κοσμοθεωρία που μοιάζει με τη δική σου (ακόμη δεν έχω καταλήξει γι'αυτό αλλά θα γίνει, όταν βρεθεί ο χρόνος και η όρεξη για συζήτηση...). Χμμμμ μετανιώνεις στα γρήγορα και στα κρυφά για όσες καφρίλες έχεις πει πίσω από την πλάτη του (ως όφειλες να έχεις πει βεβαίως βεβαίως, μιας και είσαι και καφρούλης από τη φύση σου...) και συνάμα γουστάρεις πολύ που μπήκες στη διαδικασία να μιλήσεις μαζί του...
Λες στον εαυτό σου πως δε θα βιάζεσαι τόσο πολύ άλλη φορά, φυσικά την επόμενη φορά θα κάνεις τα ίδια, αλλά οφείλεις διάολε να το υποσχεθείς στον εαυτό σου, για να διατηρήσεις και την ψευδαίσθηση πως μαθαίνεις ακόμη από τα λάθη σου! Κάποια λάθη όντως τα διορθώνεις, αυτόν τον μηχανισμό πρώτης αναγνώρισης όμως δε μπορείς να τον διορθώσεις εύκολα, μιας και είναι από τα πρωταρχικά σου χαρακτηριστικά και στην τελική δεν είναι και λάθος διάολε! Είναι απλώς ένας μηχανισμός που σε βοηθάει να μην τρελαθείς αναλύοντας σε βάθος όλους τους καινούριους ανθρώπους που συναντάς...
Με λίγα λόγια λοιπόν ξεκινάω να γνωρίζω μερικούς καινούριους και ενδιαφέροντες ανθρώπους και μετά από πολλά χρόνια έχω γνωρίσει τόσο πολλούς σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα... Φυσικά δεν είναι σίγουρο πως είναι όλοι τους τόσο γαμάτοι, αλλά προς το παρόν έτσι μου φαίνονται... Επιφυλάσσομαι και θα δούμε... Το σίγουρο είναι πως έχει αρχίσει και γίνεται ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα η ζωή μου τον τελευταίο καιρό και αν μπορούσα να αποφύγω και τον πρώτο αναγνωριστικό χρόνο κατά τον οποίο οφείλεις να είσαι αξιοπρεπής και να μη φανείς "πεινασμένος" (πόσο μου τη σπάνε αυτά... γιατί δηλαδή να χαρακτηρίζεσαι "κάπως" επειδή έχεις ενθουσιαστεί με νέους ανθρώπους και θες να τους γνωρίσεις λιγάκι καλύτερα και να τους ζητήσεις λίγο παραπάνω χρόνο από μια τυχαία κουβέντα στο όρθιο? άδικη κενωνία...) δε θα πήγαινα σπίτι παρά μόνο για να κοιμηθώ...
Πάντα τέτοια μου εύχομαι! Πάντα γούσταρα να γνωρίζω καινούριους ανθρώπους και να περνάω τις πρώτες αναγνωριστικές συζητήσεις μαζί τους. Έχει γαμώ τις φάσεις να ρίχνεις αναγνωριστικές λεκτικές βολές, να τεστάρεις τα όρια του άλλου και κάποιες φορές να τα περνάς και λίγο, για να σπάει ο πάγος πιο εύκολα... αλλά και να τον δεις πως λειτουργεί under pressure, γιατί εκεί είσαι λιγάκι πιο σίγουρος για το αν βλέπεις κάτι το προσποιητό, ή κάτι το πιο εσωτερικό και αληθινό...
Α ναι, η λίστα μου με bloggers I wanna meet μεγαλώνει τελευταία και γουστάρω πολύ γι'αυτό... Αρκεί να γουστάρετε κι εσείς και να μη μένουμε στο μπλα μπλα... Να μαζευτούμε ντε! Έχει τεράστια διαφορά η ανάγνωση της σκέψης του άλλου αν τον έχεις συζητήσει και από κοντά... Γίνεται πολύ πιο πλήρης :)

11 Comments:

Blogger lee said...

Εχεις εξελιχθει σε καφρικο υπεροπτικο καθικάκι (αστειευομαι βεβαια), αλλά εγω δεν αλλάζω την πρωτη μου εντυπωση για σενα! Σε παω περα για περα! Κι εγω επισης εμπιστευομαι το ενστικτο μου στους ανθρωπους που συναντώ για πρωτη φορά, οπως επισης (afterblogging εννοειται) ανακαλυψα για πρωτη φορά μια νεα εννοια: την "ηλεκτρονική" (aka e-) χημεια μεταξυ ανθρώπων...

15/2/07 17:09  
Blogger it is said...

:) Καλά τα λες... Πες μου κι άλλα! χαχαχα

15/2/07 17:25  
Blogger ο μικρός πρίγκιπας said...

άντε να κινηθεί λίγο το πράμγα!
Αν μπορείς να είσαι αμερόληπτος με τη πρώτη ματιά, δε πέφτεις έξω με τίποτα, αλλά μπορείς να είσαι αμερόληπτος?

15/2/07 18:06  
Blogger Αστάρτη said...

Eρχομαι να καταθέσω τα όπλα μου (για λίγο) και να συμφωνήσω μαζί σου.
Οντως υπάρχουν κάποιες αρκετά ενδιαφέρουσες προσωπικότητες εδώ μέσα,αλλά μην ξεχνάς οτι όλοι μιλάμε πίσω απο ψευδώνυμα, οπότε οτι και να λέμε είναι εκ του ασφαλούς.
Οσο για εκείνα τα λεκτικά παιχνίδια, που κατά κάποιο τρόπο δοκιμάζεις όρια..τι να πώ?..αγαπημένα και διαχρονικά!

15/2/07 19:52  
Blogger Crazy Chef said...

ελα να τα πουμε να σε βαλω απο κατω υπεροπτικο καθαρμα )))

15/2/07 23:41  
Blogger it is said...

μικρέ πρίγκιπα για να είσαι αμερόληπτος πρέπει να έχεις στοιχεία τα οποία να εξετάσεις αντικειμενικά. Αυτά όμως δεν υπάρχουν... Τα μόνα στοιχεία που έχεις είναι η εξωτερική εμφάνιση άντε και δυο κουβέντες που μπορεί να ανταλλάξεις και αυτά τα στοιχεία δεν προσφέρονται για αντικειμενική επεξεργασία παρά μόνο για υποκειμενική... Το θέμα είναι κατά πόσο το υποκειμενικό σου φίλτρο είναι σωστά σεταρισμένο (?)

αστάρτη, δεν είναι τόσο εκ του ασφαλούς όταν έχεις σταθερό nick γιατί είναι σα να έχεις το κανονικό σου όνομα... Δηλαδή με τον καιρό υπάρχει σύνδεση τρόπου σκέψης και έκφρασης με το nick σου, κατά τον ίδιο τρόπο που υπάρχει σύνδεση σκέψης και έκφρασης με το πραγματικό σου όνομα... Αυτό που δεν πάιζει μέσα από το νετ και είναι πολύ σημαντικό για την πληρότητα της επικοινωνίας, είναι η φυσική παρουσία, η χρειά της φωνής, οι γκριμάτσες, οι χειρονομίες. Αν δεν έχεις ποτέ έρθει face to face με κάποιον, τότε είναι πρακτικά αδύνατον να τον καταλάβεις πλήρως... (καλά και να τον έχεις δει ακόμη , πάλι δύσκολο είναι...)

chef, είναι δύσκολο ρε συ... δεν έχω γίνει υπεροπτικό κάθαρμα χωρίς λόγο :p (δε σε χάλασε αχαχαχαχα)

16/2/07 11:09  
Blogger chaplin said...

Συνήθως κρατάω μια στάση λίγο τραβηγμένη στον εαυτό μου όταν γνωρίζω κάποιον. Εκτός κι αν έχω τραλά κέφια οπότε ζήτω που καήκαμε ούλοι οι νοματαίοι! Δεν πέφτω και πολύ μέσα πάντα. Με καταδιώκει η μανία της ταμπελοποιήσης και των στερεοτύπων. Προσπαθώ αλλά δεν θέλω να το αποβάλλω και τελείως. Σε κάποιο βαθμό όλα αυτά έχουν μια βάση.
Άντε ντε να βρεθούμε!

16/2/07 11:55  
Blogger it is said...

Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα πολύ για να μου ανοιχτείς έστω και λιγάκι...
Ε ναι λοιπόν! Να βρεθούμε διάολε! :p

16/2/07 12:00  
Blogger Spyros said...

tin apopsi mou tin ksereis.. (tha sas faei o xameleontas, boo!)

16/2/07 12:13  
Blogger it is said...

καλά ναι... θα σε κάνω άνθρωπο εγω! θα σε ξεψαρώσω και θα τα χώνεις παντού και πάντα! χεχεχε

16/2/07 12:15  
Blogger JoaN said...

Nai oloi mas sxhmatizoume mia prwth eikona gia ton allo prin kala kala ton gnwrisoume. Omws thn pataw otan enw kati de mou paei kala, dinw eykairies (h megalokardh )kai lew de mporei na nai etsi, h einai nwris klp kai meta lew: kala to xa katalabei, 8a mporoysa na eixa kerdisei akoygontas me ap thn arxh...

Kai nai kane ton Spyro an8rwpo. Ksepsarwse ton ! ante na doyme!

16/2/07 17:47  

Post a Comment

<< Home

eXTReMe Tracker