Νυχταγρίμι...

Μακριά σε έσυρε μια άκυρη των οματιών σου εικόνα. Τα ρούχα σου να σκίζονται σε μονοπάτια απόκρημνα και μυστικά. Κρύβεις από τη θέα των πολλών της φτέρνας σου την ταλαιπώρια. Τα γόνατά σου σκισμένα επί μονίμου βάσεως, γι'αυτό τα κρύβεις με φορέματα μακριά. Τα μάτια σου αγριεμένα, αναμαλλιασμένη η κώμη σου, δεν είσαι σαν τη Βερενίκη που ψηλά τη βλέπεις να σου κρατάει τα βράδια συντροφιά.
Παρόλο που δε φεύγεις απ'τα εγκόσμια, παρόλο που δεν έχεις το κουράγιο μόνιμα μόνη να περιδιαβαίνεις τη δική σου τη ζωή, κάθε που πέφτει ο ήλιος παίρνεις σβάρνα τα μονοπάτια σου που μόνη ξέρεις, ανεβαίνεις στα βουνά, ημίγυμνη, παλεύοντας με βάτα. Καταπονημένη, σκισμένα πάλι τα άκρα, κουρασμένη μα θαρρείς και λυτρωμένη, στέκεσαι στου γκρεμού την άκρη, κάθεσαι με τα πόδια ταλάντωση να εκτελούν στου γκρεμού το χείλος και άνω θρώσκεις.
Από αστερισμό σ'αστερισμό πλανάσαι. Χαμογελάς σε κάθε ουράνιο φωσάκι και που και που το νοιώθεις να σου ανταποδίδει την αβρότητα. Κάθε που τούτο γίνεται, το παρεπόμενο πουρνό πιο ανάλαφρη ξυπνάς... Θαρρείς και κάποιες από τις πληγές σου κλείνουνε...
Τ'αγρίμια της νυχτός δε σε πειράζουν... Περνούν από δίπλα σου σα να'σαι μία από αυτά... Καμιά φορά καθώς σταθούν, τη μυρωδιά σου οσμίζονται και κάθονται πάνω στην κοιλιά τους, με τη μουσούδα τους να ξεκουράζεται στα δυο τους πόδια τα μπροστά. Έτσι που αν σε έβλεπε κανείς, βασίλισσα θα νόμιζε μεσονυχτιού πως είσαι. Όλα τα πλάσματα που νύχτα ζουν, πως διαφεντεύεις. Όταν την ώχρα της σελίνης κατάματα κοιτάς, τα μάτια σου κεχριμπαρένια λάμπουν... Οι κόρες σου σχισμές, κι η όψη σου γίνεται μία με των ζώων...
Το ξέρω... θέλεις μαζί τους να τριποδίσεις άγρια κι ελεύθερα. Το ξέρω, κανείς δε σε καταλαβαίνει στη συμβατική σου ημερησία ύπαρξη... Μονάχα στου βραδιού και στου λυκόφωτος την παρουσία ξες να ζεις... Το ξέρω, αν για καιρό τα άστρα δε σου γνέψουν σ'αναγνώριση της ύπαρξής σου, αισθάνεσαι πως θες απ'του γκρεμού την άκρη στα βράχια να βουτήξεις... Το ξέρω... Ποτέ δε θα μπορέσω ν'ακολουθήσω της ύπαρξής σου την ανάγκη. Το ξέρω... και με πονάει. Το ξέρω...


Σ'αγαπώ....



ΥΓ. Δεν πάει πουθενά συγκεκριμένα... Δεν πυροδοτήθηκε από κανένα πραγματικό γεγονός... Οποιαδήποτε σχέση με πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα είναι εντελώς συμτωματική κλπ...
ΥΓ2 Φιλάκια πολλά... Μπορεί και να μου ξαναγύρισε η έμπνευση... (μπορεί και όχι... μαλάκα It Is...)

ΥΓ3 Μα πού τους βρίσκω τους τίτλους ο πούστης? :p