Ωδή σε ένα νεκρό περιστέρι...
Χτες το βράδυ πάτησα ένα περιστέρι. Κατά λάθος. Κατά λάθος τερμάτισα την ύπαρξή του. Κατά λάθος έδωσα τροφή στις γάτες. Το περιστέρι ήταν μάλλον άρρωστο. Περνούσα με το αμάξι... βράδυ, το είδα, πήγα αργά και σκεφτόμουνα... οκ περιστέρι είναι. Μόλις θα πλησιάσω αρκετά, θα κάνει ένα φαπ! με τα φτερά του και θα πετάξει.. αποκλείεται να κάτσει εκεί να το πατήσω... Το περιστέρι όμως ήταν μάλλον άρρωστο και το φαπ! δεν ήρθε ποτέ... Αντί για αυτό ακούστηκε ένα κρατς, τα κόκαλά του που έσπαγαν... Το κρατς αυτό ακούστηκε και μέσα στην καρδιά μου...
Κοίταξα με αγωνία τον καθρέφτη παρακαλώντας να κάνω λάθος... Το περιστέρι, κείτονταν εκεί και ψυχορραγούσε. Σήκωνε με αγωνία τη μία του φτερούγα καθώς ήταν ξαπλωμένο στο πλάι και αγωνιούσε...
Είναι η δεύτερη φορά που πατάω με αμάξι κάποιο άρρωστο πουλί, μην περιμένοντας πως δεν είναι σε θέση να πετάξει... Την πρώτη φορά ήταν ένα κοτσύφι... Μαύρο, κατάμαυρο, με ένα πορτοκαλί ράμφος... Τότε όπως και τώρα ελάττωσα ταχύτητα και όμως... Δεν μπόρεσε να πετάξει. Τότε όπως και τώρα το κρατς ακούστηκε μέσα στην καρδιά μου. Τότε όπως και τώρα κάτι δυσάρεστο είχε συμβεί λίγο πριν πατήσω το πτηνό... Τότε και ίσως και τώρα... κάτι κακό μου συνέβη και μετά. Σαν οιωνός κακός... Όπως η προφητεία της αργούς, από της Αθηνάς το ιερό το ξύλο που ‘χε πει... Αφήστε ένα περιστέρι... αν περάσει το περιστέρι από τις συμπληγάδες πέτρες, θα περάσει και το καράβι... Αν όχι.. γυρίστε πίσω...
Να γυρίσω πίσω, οκ... Αλλά πού? Εγώ δε ζήτησα χρησμό για να χαράξω ρότα συγκεκριμένη... Εγώ δε ζήτησα τίποτα... Και να σου το περιστέρι που δεν περνάει τις συμπληγάδες... Τι με περιμένει?
Είναι δυσοίωνος ο θάνατος της περιστέρας... Είναι δυσοίωνες και οι σκέψεις μου...
posted by it is at 2:20 PM
12 Comments:
φφφφφφφφφφ! πάνε οι κακές σκέψεις :)
λες ε? μακάρι να ήταν τόσο απλό :) αλλά ευχαριστώ :) φιλάκια
Να σου πω: όταν έφτασες σπίτι τσέκαρες το κάτω μέρος του αυτοκινήτου σου; όταν είχα πάθει κι εγώ κάτι αντίστοιχο, ένα κομμάτι από το περιστέρι σφηνώθηκε στο μέρος της μηχανής και άρχισε να σαπίζει. Με είχε φάει η βρώμα και δεν ήξερα τι ήταν. Να ρίξεις νερό από κάτω και να το πλύνεις καλά.
riiiiight... βασικά είναι το τελευταίο που με ενδιαφέρει... αλλά ευχαριστώ για τη συμβουλή ^^
Ξέρεις...λένε ότι ονομάζεται έτσι επειδή μαζευόντουσαν σε ναό Θεάς.
Περί της Ιστάρ η ετοιμολογία...έτσι πληροφοριακά!
Μην κάνεις δυσοίωνες σκέψεις, εσύ επηρεάζεις την όποια πορεία σου.
Δεν έλεγες για τη δύναμη της σκέψης;
Σκέψου το!
Φιλάκια :)
Μου άρεσε. Πολύ!
Την πρώτη φορά που σενέβη δεν έκανα δυσοίωνες σκέψεις... λέω τη δεύτερη να είμαι προετοιμασμένος καλύτερα...
Ευχαριστώ... χαίρομαι που σου άρεσε :)
ΘΥΜΑΣΑΙ ΟΛΗ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΕΣΤΕΛΝΕΣ ΟΠΟΤΕ ΗΜΟΥΝΑ ΣΚΑΤΑ?ΕΕΕ..ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΚΑΤΑ..ΑΛΛΑ ΔΕ ΘΑ ΞΟΔΕΨΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗ..ΘΑ ΣΤΗΝ ΣΤΕΙΛΩ ΟΛΗ ΠΙΣΩ ..ΕΤΣΙ ΓΙΑΤΙ..ΕΤΣΙ
ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ!!
καλημερες :D Καλά είμαι μη μου ανησυχείς... :) Σου έχω πει πως σε πάω τέζα? ε? ε? ε? Ε ναι λοιπόν... σε πάω τέζα :)
Μη με φοβάσαι... είμαι κτήνος θετικής ενέργειας... κι αν για λίγο με παίρνει από κάτω.... επανέρχομαι πάντα δρυμήτερος! (και ανορθόγραφος...) :D
ΩΡΑΙΑ...ΔΥΟ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΟΙ..ΣΚΑΣΙΛΑ ΜΑΣ
;)
Τώρα, θα μπορούσα να σου πω πως ναι, είναι κάτι συμβολικό. Γιατί σε εσένα; Από την άλλη μπορεί να είναι και τελείως τυχαίο. Ζάρια.
Μάλλον τελικά σημασία έχει πως αυτό το περιστεράκι πέρασε από την άσφαλτο μέσα σου.
Μπορεί και να ήθελε ακριβώς αυτό.
λοθ μου ναι... το έχω ξεπεράσει :)
eggod, λες? με βολεύει να το σκεφτώ έτσι... το θέμα είναι πως πονάει πολύ να σκοτώνεις... ακόμη κι ένα περιστεράκι, ακόμη και κατά λάθος...
όταν υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν ωδες για τα πεθαμενα περιστέρια υπάρχει ακομη ελπιδα γι αυτόν τον κόσμο.και γω κάποτε πότιζα τον κήπο και μετά με ένα κλαδι προσπαθουσα να σώσω τα μερμήγκια που άθελα μου θα έπνιγα..συνεχισε να θρηνεις για το χορτάρι που πάτησες,θα κανεις το βήμα σου πιο στέρεο.ΔΣ
Post a Comment
<< Home